تاریخچۀ انگلیسی

انگلیسی یک زبان از خانوادۀ زبان های هندی و اروپایی است. این زبان ابتدا در عهد آنگلوساکسون در انگلستان مورد استفاده قرار گرفت و انگلیسی باستان را تشکیل داد. بعدها با گذشت زمان و حمله سزار، انگلیسی میانه شکل گرفت. در آن زمان، با استفاده از این زبان در مکاتبات ادبی، در ادبیات این کشور، زبان انگلیسی نو نخستین را شکل داد. گسترش امپراطوری بریتانیا در سرتاسر جهان و به قدرت رسیدن آمریکا، هچنین ساده بودن دستور این زبان باعث شد که این زبان به عنوان یک زبان میان جی جهانی و پر گویش ترین زبان دنیا شناخته شود.

گسترش زبان انگلیسی

این زبان به تدریج در انگلستان تکامل یافت. تقریبا نیمی از واژگان و دستور زبان آن، از زبان ژرمنی گرفته شده است و نیم دیگر آن از وام واژه ها تشکیل شده است که اکثراً از لاتین و فرانسوی وارد این زبان شدند. (وام واژه ها به واژه های گفته می شوند که از یک زبان به زبانی دیگر انتقال یافته باشند.)
این زبان از نظر تاریخی به سه دستۀ باستان، میانه و نو تقسیم می شود.

شما می توانید برای مطالعۀ بیشتر دربارۀ تاریخچه و گسترش زبان انگلیسی، مقاله های دیگر مارا در این باره مطالعه کنید.(کلیک کنید)
انگلیسی به عنوان زبان مادری در کشور هایی همچون انگلستان، آمریکا، نیوزلند، کانادا و بسیاری از کشور های دیگر به کار می رود. همچنین در کشور هایی مانند قطر، بحرین، هند و پاکستان به عنوان زبان دوم شناخته می شود. امروزه انگلیسی به عنوان پر تکلم ترین و شناخته شده ترین زبان دنیا شناخته می شود. ولی تحت عنوان زبان مادری و از نظر تعداد کسانی که آنرا به عنوان زبان مادری استفاده می کنند، پس از چینی و اسپانیایی در مقام سوم در جهان است. امروزه تعداد کسانی که از این زبان به عنوان زبان مادری استفاده می کنند به ۳۸۰ میلیون نفر می رسد. درحالی که شمار انگلیسی زبانان غیر بومی بیش از ۱ میلیارد نفر است.
همانطور که می دانید امروز در تمام نقاط جهان این زبان آموزش داده می شود. همچنین با عضویت در زبان های سازمان ملل به عنوان رایج ترین زبان بین المللی شناخته می شود.
ما در این مقاله قصد داریم که علاوه بر پرداختن به خلاصۀ تاریخچۀ این زبان، از نظر دستور و لغات هم آن را بررسی کنیم.

دستور زبان

این زبان با از دست دادن ویژگی های اضافی خود، به یک زبان با دستور ساده تری تبدیل شده است. به طوری که در کنار فرانسوی ساده ترین دستور را در میان زبان های دنیا دارند. در ادامۀ این قسمت تمام بخش های جمله را به صورت جدا جدا برای شما توضیح خواهیم داد.
اجزای یک جمله: بخش های مختلف یک جمله شامل: اسم، فعل، صفت، قید، ضمیر، حرف اضافه، حرف ربط، حرف ندا، عدد، حرف تعریف، تخصیص گر می شود.

اسم

اسم ها در زبان انگلیسی به چند دسته تقسیم می شوند:
خاص و عام: اسم عام واژه ایست که به همه چیز اشاره دارد و بر آن ها دلالت می کند (مانند: کشور).
در مقابل، اسم خاص به یک فرد یا یک شئ اشاره دارد و به عبارتی فقط یک چیز را در بر می گیرد (مانند: ایران).
به طور کلی تمامی اسامی افراد، کشور ها، موسسات و… در دستۀ اسامی خاص قرار میگیرند.
عینی و انتزاعی: اسامی عینی برای تمامی اشیا، افراد و هر چیزی که قابل لمس باشد اسفاده می شوند و اسم های انتزاعی بیانگر احساسات و مفاهیم اند و قابل لمس نیستند. (مانند: شادی)
جنسیت اسامی: زبان انگلیسی در ابتدا برا اسم ها جنسیت در نظر می گرفت. به تدریج این مسئله از بین رفت به طوری که امروزه فقط بر روی ضمیر سوم شخص مفرد، در سه دستۀ (He، She، It) جنسیت تعیین می کنند. در مکالمات نیز گرامر را با توجه به جنسیت استفاده کرده و ضمیر متناسب با آن را به کار می برند. اما تاثیر زیادی برای این مسئله در نظر گرفته نمی شود.
جمع اسم ها: جمع بستن اسم ها در زبان انگلیسی مانند فرانسوی است. بدین صورت که در انتهای واژه، حرف s یا es قرار می گیرد. جمع اسم ها بحث دشواری نیست و به راحتی با این قاعده ساخته می شود. البته این موضوع دارای استثناهایی هم می باشد. 

فعل

فعل ها را می توان به دسته بندی های مختلفی تقسیم کرد. در زبان انگلیسی ۸ نوع فعل وجود دارد که در این قسمت به بررسی آن ها می پردازیم:

۱- افعال عملی( action verbs):

این افعال همانطور که از اسمشان مشخص است، یک عمل یا کاری را شرح می دهند. فرقی نمی کند که چه نوع کاری باشد. از کارهای فیزیکی مثل دویدن(run) گرفته تا کار های ذهنی مثل فکر کردن(think)، آن چیز که مهم است انجام شدن کار است. مهمترین نکته در این افعال این است که فقط در قالب زمان حال استفاده می شوند.
در زبان انگلیسی، افعال عملی به دو بخش تقسیم می شوند: افعال گذار(transitive) و افعال ناگذر(intransitive)
الف) افعال گذرا(transitive): این نوع افعال برای اینکه مفهوم را به درستی منتقل کنند نیاز به فعل و مفعول دارند. به مثال زیر دقت کنید:
علی والیبال بازی کرد.                                                 .Ali played the volleyball
در اینجا کلمۀ والیبال مفعول جمله است. حال اگر آن را حذف کنیم معنی جمله به این شکل می شود: علی بازی کرد.
می بینید که معنی جمله ناقص می شود و در ذهن مخاطب این سوال پیش می آید که چه چیزی را بازی کرد؟ بنابراین این نوع جملات به مفعول نیاز دارند.
ب) افعال ناگذر(intransitive): این افعال نقطۀ مقابل فعل های گذرا هستند. به عبارت دیگر نیاز به مفعول مستقیم ندارند. برای درک بیشتر به مثال زیر توجه کنید:
علی در پارک می دوید.                                                      .Ali runs in the park
می بینید که در اینجا جمله بدون داشتن مفعول معنای کاملی می دهد.

۲- افعال کمکی(auxiliary verbs):

این فعل ها برای شکل دادن به زمان جمله و میزان قطعیت آن استفاده می شوند. به عبارت دیگر این افعال اطلاعاتی را به فعل اصلی اضافه می کنند. نام دیگر آن ها helping verb است. رایج ترینِ این فعل ها به شرح زیر است:
can (توانستن)، could (توانستن)، may (ممکن بودن)، might (ممکن بودن)، must (می بایست)، shall (باید)، should (باید)، will (خواهد) و would (خواهد).
به مثال رو برو توجه کنید:                                سینا می تواند ماشین براند.                              .Sina can drive a car

۳- افعال ربطی(linking verbs):

این افعال برای توصیف فاعل استفاده می شوند و فاعل جمله را به صفتی که به آن اشاره دارد، وصل می کند. همچنین این نوع فعل هیچ عملی را توصیف نمی کند. از افعال ربطی رایج می توان به موارد زیر اشاره کرد:
be (بودن)، become (شدن)، appear (ظاهر شدن)، look (به نظر رسیدن)، feel (احساس کردن)، sound (صدا دادن)، smell (بو کردن)، taste (مزه کردن).
برای درک بیشتر به مثال توجه کنید:
احساس بیماری می کنم.                                             .I feel seek
تو خوشحال به نظر می رسی.                       .You are looking happy
او بوی غذا را احساس کرد.                                  .She smelled food
اگر دقت کنید متوجه می شوید که افعال ربطی جمله را واضح و مرتب می کنند و اگر نباشند، درک جمله بسیار سخت می شود.

۴- افعال ناقص(imperfect verbs):

این افعال برای تکمیل کردن معنای جمله بی چیزی بیشتر از فاعل و مفعول نیاز دارند. رایج ترین افعال ناقص به شرح زیر است:
become (شدن)، look (به نظر رسیدن، نگاه کردن)، seem (به نظر رسیدن)، appear (ظاهر شدن)، smell (بو کردن)، make (درست کردن، ساختن)، call (صدا کردن، تماس گرفتن) و taste (مزه کردن).
مثال:
او شد.(ناقص)                                            .She became
او خوشحال شد.(کامل)                      .She became happy

۵- افعال مدال(Modal verbs):

این افعال حالتِ کار را نشان می دهند. عبارتند از: can، could، will، would، may، might، must و should.
مثال:
ممکن است علی را در کتابخانه پیدا کنی.        .You might find Ali in the library
امکانش هست به بیرون بروم؟                                                ?May I go out

۶- افعال مصدری(infinitive verbs):

فعل مصدر ساده ترین نوع فعل است. این افعال با to ساخته می شوند و پایه ای ترین نوع فعل است. به عنوان مثال فعل مصدر walk  می شود to walk.

۷- افعال محدود(finite verbs):

افعال محدود به افعالی گفته می شوند که دارای فاعل هستند. فاعل انجام دهندۀ فعل در جمله است.
مثال:
تو به او ایمان داری.                                                       .You believe her
در اینجا کلمۀ You فاعل است و believe هم فعل است.

۸- افعال نامحدود(Infinitive verbs):

این گونه فعل ها به هیچ شکلی تغییر نمی کنند و ثابت هستند. افعال نامحدود به عنوان فعل یا صفت در جمله به کار می روند.

قید

قید ها یک از چهار بخش اصلی جمله هستندکه اطلاعات زیادی به ما می دهند.آنها نحوۀ کار انجام شده را شرح می دهند. در زبان انگلیسی قید های مختلفی از جمله قیدهای حالت، مکان، زمان، تکرار، و… وجود دارند که ما به بررسی ۵ قید اصلی خواهیم پرداخت.
حالت: قید حالت نشان می دهد که یک چیز چگونه اتفاق می افتد. برای ساختن قید حالت معمولا به انتهای صفت ها ly- اضافه می شود. مانند: خوشحالی
مکان: همانطور که از اسمش مشخص است به مکان یک جسم اشاره دارد. مانند: اینجا، آنجا
زمان: بدیهی است که این قید به زمان وقوع کاری اشاره می کند. مانند: دیروز، هفتۀ بعد
تکرار: این قید نشان می دهد که کار انجام شده هر چند وقت یکبار اتفاق می افتد. مانند: همیشه، هرگز، اغلب
مقدار: میزان و مقدار چیزی که اتفاق می افتد را نشان می دهد. مانند: تقریبا، زیاد
به چند مثال دربارۀ قید ها توجه کنید:
                 ما اغلب به بولینگ می رویم.(تکرار)                                      .We go bowling quite often

او با اکراه ظرف ها را شست.(حالت)                         .She reluctantly washed the dishes

محل قرار گیری قید در جمله:
قید ها می توانند در ابتدا، وسط و ابتدای جمله قرار بگیرند. آن ها معمولا در پایان جملات قرار گرفته و کلماتی را دنبال می کنند که می خواهند توصیف کنند.

صفت

صفت ها در جمله اسم را توصیف می کنند. در زبان انگلیسی ۸ نوع صفت وجود دارد که به شرح زیر است:
صفات خاص (Proper Adjective)، توصیفی (Descriptive Adjective)، کمی (Quantitative Adjective)، عددی (Numeral Adjective)، اشاره (Demonstrative Adjective)، توزیعی (Distributive Adjective)، استفهامی (Interrogative Adjective) و ملکی (Possessive Adjective).
منتظر توضیحات دقیق این صفات در سایت مغز برتر باشید.

یادگیری زبان انگلیسی

برای یادگیری زبان انگلیسی لازم است که شما در دو بخش واژگان و گرامر مطالعه داشته باشید.
بخش واژگان که شامل لغات و معنی آنها به صورت حفظی می باشد. شما در این باره می توانید کتاب هایی همچون
Oxford word skills، American English File، Essential English Words 4000 و… را به صورت منظم مطالعه کنید.
در مورد گرامر در ادامه به توضیحات آن خواهیم پرداخت.
امروزه والدین از همان سنین پایین فرزندانشان را برای آموزش زبان انگلیسی آماده می کنند. آموزش زبان انگلیسی به کودکان کار بسیار دشواری است و بعضاً با وجود شرکت در کلاس های مختلف، کودک به مرور دلسرد میشود. مجموعه مغز برتر آموزش های متنوعی در زمینۀ آموزش زبان انگلیسی برای کودکان ارائه کرده است که شما با کلیک بر روی لینک www.maghzebartar.ir می توانید محصولات این سایت را مشاهده کنید.

گرامر

در این بخش فعل ها و گرامر های زبان انگلیسی را از نظر زمانی بررسی می کنیم:

حال ساده:

در زبان انگلیسی، حال ساده شکل اصلی فعل است. در همۀ ضمایر، فعل به شکل اصلی قرار میگیرد. البته ضمیر سوم شخص مفرد اسثنا است که باید در آخر آن s یا es قرار بگیرد. با یک مثال به ساختار آن توجه کنید: I live in Tehran
برای منفی کردن آن از do not یا does not استفاده میکنیم.
برای سوالی کردن حال ساده کافیست do یا does(برای سوم شخص مفرد) را به اول جمله اضافه کنید.

حال استمراری:

 این زمان از ترکیب am، is ، are با مصدر ing- دار افعال بدست می آید. برای سوالی کردن این قالب کافیست جای فعل be را با فاعل عوض کنید. برای ساخت سوالات wh دار باید علاوه بر کار قبلی، ضمیر wh در قبل از آن گذاشته و سپس آن قسمت از جمله مه میخواهیم درباره اش صحبت کنیم را باید حذف کنیم.
همچنین برای منفی کردن هم کافیست یک not به افعال to be اضافه کنید.

گذشتۀ ساده:

 فعل های گذشتۀ ساده به دو قسمت با قاعده و بدون قاعده تقسیم می شوند.
برای ساخت گذشۀ ساده با افعال با قاعده تنها لازم است که یک ed به انتهای شکل اصلی فعل اضافه کنید.اگر انتهای فعل خودش e داشت، کافیست یک d اضافه کنید.
برای ساخت این قالب با افعال بی قاعده باید لیست این افعال را تهیه کرده، سپس آن ها را حفظ کنید و استفاده کنید.

گذشتۀ استمراری:

 زمان گذشتۀ استمراری از ترکیب was و were با مصدر ing- فعل ساخته می شود.
برای سوالی کردن آن کافیست جای was و were را با فاعل جمله عوض کنید. برای سوال های wh دار نیز می بایست علاوه بر کار قبلی، سوال wh دار را در ابتدای آن اضافه کرده و سپس آن قسمت جمله که دربارۀ آن سوال می شود را حذف کنیم.
همچنین برای منفی کردن آن نیز باید بعد از was و were یک not اضافه کنید.

آیندۀ ساده:

ساخت این قالب جمله بسیار ساده است و با ترکیب فعل کمکی will و سپس شکل ساده فعل بدست می آید.
برای سوالی کردن آن نیز کافیست will را با فاعل جا به جا کنید.
برای منفی کردن این مورد هم باید به جای will از will not استفاده کنید.

آیندۀ استمراری:

برای ساخت این نوع جمله باید از ترکیب will به علاوه be و شکل ing- دار فعل استفاده کنید.
برای سوالی کردن آن هم کافیست جای will را با فاعل عوض کنید. و همچنین برای منفی کردن آن به یک not بعد از فعل کمکی will نیاز داریم.

اهمیت زبان انگلیسی در جهان

زبان انگلیسی بیش از یک صرفاً زبان محلی است و در جهان اهمیت بسیاری دارد. در زیر تعدادی از دلایلی که زبان انگلیسی در جهان اهمیت دارد را بررسی می‌کنیم:

• زبان بین‌المللی: زبان انگلیسی به عنوان زبان بین‌المللی شناخته شده است. این به معنای آن است که در بسیاری از کشورها و مناطق جهان، انگلیسی به عنوان زبان دوم یا زبان ارتباطات بین‌المللی استفاده می‌شود. این امر باعث تسهیل در ارتباطات تجاری، سیاسی و فرهنگی میان افراد و کشورها می‌شود.
• روند جهانی شدن: با پیشرفت فناوری، روابط بین‌المللی و تبادلات فرهنگی به شدت افزایش یافته است. زبان انگلیسی به عنوان زبان اینترنت، تجارت بین‌المللی، ادبیات، علم و فناوری و سینما به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این باعث می‌شود که داشتن مهارت در زبان انگلیسی برای افرادی که در این حوزه‌ها فعالیت می‌کنند، بسیار حیاتی باشد.
• آموزش و تحصیلات: بسیاری از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی در سراسر جهان دروس خود را به زبان انگلیسی ارائه می‌دهند. بنابراین، داشتن مهارت در زبان انگلیسی برای دانشجویان بین‌المللی بسیار ضروری است و به آن‌ها امکان می‌دهد در دانشگاه‌ها و مؤسسات برتر در سراسر جهان تحصیل کنند.
• فرصت‌های شغلی: زبان انگلیسی معمولاً یکی از مهارت‌های ضروری برای داشتن شغل در بسیاری از صنایع و حوزه‌های کاری است. شرکت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، معمولاً از کارمندانی که زبان انگلیسی را به خوبی مسلط هستند، ترجیح می‌دهند. همچنین، زبان انگلیسی مهارتی اساسی برای کارهایی مانند ترجمه، تدریس زبان انگلیسی و گردشگری بین‌المللی است.

در این بخش به صورت خلاصه برخی از حالات زمانی مهم را برای شما شرح دادیم. همچنین برای آموزش های جامع تر به همراه مثال های گوناگون می توانید از آموزش های مجموعه مغز برتر استفاده کنید.