حافظه ضمنی بر پردازش اطلاعات و یا رفتار بدون آگاهی یا قصد آگاهانه تأثیر می‌گذارد. تقویت حافظه ضمنی را می توان به صورت رفتاری و به صورت غیرمستقیم از طریق تغییرات در عملکرد مشاهده کردکه از پدیده های اولیه پشتیبانی میکند، که در آن عملکرد تکلیف برای محرک ها یا پاسخ های تکراری یا تجربه شده قبلی نسبت به محرک های جدید متفاوت است (معمولاً بهبود می یابد). با سرکوب تکرارهای عصبی در حدود 200 تا 500 میلی‌ثانیه مرتبط است. کار اخیر نقش قشر جلوی مغز را در بیان رفتاری حافظه ضمنی برجسته کرده و فرآیندهای از بالا به پایین را درگیر میکند.
حافظه ی ضمنی چیست؟
حافظه ضمنی (همچنین به عنوان حافظه غیراعلامی نیز شناخته می شود) نوعی از حافظه است که شما از حفظ کردن آن آگاه نیستید. اگرچه یادتان نمی آید که آنها را یاد بگیرید، اما این خاطرات بر روانشناسی اجتماعی، فرآیندهای رفتاری، ادراک و شخصیت شما تأثیر می گذارد. شناخت و پاسخ شما به محرک های خاص نیز بخشی از حافظه ضمنی شماست. به عبارت دیگر، تجربه شما در شرایط خاص بر الگوهای رفتاری شما در شرایط مشابه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر یک فیلم ترسناک با عنکبوت‌ها ببینید، پاسخ خودکار شما به عنکبوت در آشپزخانه فریاد زدن و فرار کردن است. برخلاف حافظه معنایی، که یک دانش کلی درباره جهان است، حافظه ضمنی برای بازیابی آن از حافظه بلندمدت شما نیازی به درک آگاهانه ندارد.
برای مثال، لازم نیست دقیقا به معنای کلمه به کلمه فکر کنید، ولی در کل معنی را متوجه می شوید.
مثال هایی از حافظه ضمنی:
حافظه ضمنی عملاً هر چیزی است که به طور خودکار و بدون فکر کردن به آن به خاطر می آورید.
برخی از موارد حافظه ی ضمنی عبارتند از:
- دوچرخه سواری.
- دوش گرفتن.
- هر روز صبح مسواک بزنید.
- تشخیص کلمه.
- تاب دادن چوب بیسبال.
- کارهای ساده مثل جوشاندن آب.
- فرآیند بستن بند کفش
- در مرحله بعد، نحوه ایجاد این نوع حافظه را بررسی کنیم.
حافظه ی ضمنی چگونه به وجود می آید؟
خاطرات صریح، از طریق تکرار، به نقطه ای می رسند که به طور خودکار قابل یادآوری هستند. به عنوان مثال، رانندگی با یک ماشین ممکن است به عنوان یک خاطره سریالی شروع شود. شما به یاد می آورید که معلم رانندگی تان به شما گفته بود که ترمز کجاست وبرای اینکه به مانعی برخورد نکنید چگونه ترمز بگیرید. در نهایت، لازم نیست آن خاطرات را به خاطر بیاورید تا بتوانید رانندگی کنید. در آن مرحله، آنها به خاطرات ضمنی تبدیل می شوند. اما شما نمی توانید آگاهانه انتخاب کنید که کدام خاطرات به خاطرات ضمنی تبدیل شوند. حافظه ابتدا در حافظه کاری شما ثبت می شود و حافظه موقت برای حافظه کوتاه مدت. بیشتر آن خاطرات معمولاً فراموش می شوند، اما برخی از آنها بخشی از خاطرات صریح و ضمنی شما می شوند. آمیگدال شما در مرتب کردن خاطرات شما و تصمیم گیری در مورد ذخیره آنها نقش دارد.
حافظه ی ضمنی و موارد تاثیر گذار:
هم سطح استرس و هم احساسات می توانند بر نحوه شکل گیری حافظه صریح و ضمنی و تقویت این دو تأثیر بگذارند. طبق یک مطالعه، اگر حافظه کاری شما سطوح استرس بالایی را تجربه کند، می تواند شکل گیری خاطرات ضمنی برای احساسات منفی (پردازش آمیگدال) و حافظه صریح فضایی را تسهیل کند. در حالی که استرس حاد برای پردازش حافظه کاری بسیار مخرب است، تأثیر منفی بر پردازش هیپوکامپ ندارد. در حالی که دانش صریح عمدتاً در هیپوکامپ و قشر مغز (همه در داخل لوب گیجگاهی داخلی مغز) ذخیره می شود، خاطرات ضمنی در اعماق مغز شما، معمولاً در مخچه و عقده های قاعده ای ذخیره می شوند. این یکی از دلایلی است که این نوع خاطرات تحت تاثیر فراموشی قرار نمی گیرند.
همه ما فیلم‌هایی را دیده‌ایم که داستانی شبیه به این دارد: قهرمان داستان ضربه‌ای به سرش می‌خورد و از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برد. او نمی‌داند کیست یا همسرش کیست. اما چگونه هنوز به یاد می‌آورد که غذا چیست یا چگونه راه برود؟ آیا اینها هم بر اساس خاطرات نیستند؟ تمایز کجاست؟
فراموشی عمدتاً بر لوب گیجگاهی داخلی مانند هیپوکامپ و نواحی اطراف آن تأثیر می‌گذارد، جایی که خاطرات آشکار در آن ذخیره می‌شود. اما از آنجایی که خاطرات ضمنی در ساختارهای مختلف مغز ذخیره می‌شوند، فراموش نمی‌شوند.
به همین دلیل است، حتی زمانی که خاطرات به شدت مختل می‌شوند. مانند افزایش سن، زوال عقل یا فراموشی – افراد هنوز به یاد می‌آورند که چگونه راه بروند و صحبت کنند. این فرآیند قابل اندازه گیری یکی از ملموس ترین شواهدی است که تفاوت بین خاطرات آشکار و ضمنی را توضیح می دهد. به نظر شما تفاوت های دیگر چیست؟
تفاوت بین حافظه ضمنی و آشکار چیست؟
پردازش حافظه ضمنی و آشکار بسیار متفاوت است. در حال حاضر، اکثر متخصصان علوم اعصاب توافق کرده اند که خاطرات ضمنی آنهایی هستند که عمدا ذخیره نمی شوند. شما حتی از داشتن آنها آگاه نیستید.
خاطرات صریح برعکس هستند. شما به طور فعال نام تاریخ خود و آنچه را دوست دارند یاد می گیرید. شما به طور فعال در مورد جنگ داخلی برای آزمایش خود یاد می گیرید (یا حداقل سعی می کنید). به حافظه اپیزودیک و حافظه معنایی طبقه بندی می شود. و آن خاطرات آگاهانه ای که دارید ممکن است با گذشت زمان و تمرین حتی به خاطرات ضمنی تبدیل شوند.
به عنوان مثال، آیا هنگام تایپ کردن باید به صفحه کلید خود نگاه کنید؟ اگر این کار را انجام می دهید، با استفاده از حافظه صریح خود تایپ می کنید. اگر این کار را انجام نمی دهید، با استفاده از حافظه ضمنی خود تایپ می کنید.
انواع حافظه ضمنی:
1-حافظه رویه ای:
وظیفه اصلی خاطرات رویه ای ذخیره کردن نحوه انجام کارها است، مانند مهارت های حرکتی. حافظه رویه ای به مخچه و عقده های پایه بستگی دارد. توجه کنید که چگونه دوچرخه سواری را هرگز فراموش نمی کنید؟ این حافظه فرآیندی شما در محل کار است! قشر حرکتی شما، که بخشی از لوب پیشانی شما است، مسئول یادگیری مهارت و فرآیندهای حافظه شما است. هنگامی که در حال رقصیدن یا حفظ فرم مناسب در باشگاه هستید، قشر حرکتی شما در حال پردازش حرکات شما و هماهنگ کردن عضلات شما برای کار با خاطرات شما از آن حرکات است.
چند نمونه دیگر از این نوع حافظه عبارتند از:
- ساز زدن،
- قدم زدن در باغ و
- راندن یک خودرو.
دانشمندان اذعان دارند که در حالی که حافظه‌های رویه‌ای با افزایش سن کاهش می‌یابد، آموزش قبلی یا تخصص در مهارت‌های حرکتی می‌تواند حافظه ضمنی شما را با افزایش سن حفظ کند. برای مثال: طلا سازان، ساعت سازان، تایپیست‌ها و نوازندگان پیانو ، کسانی که در کار خود متخصص بودند ، کاهش شناختی با افزایش سن را کمتر نشان دادند.
2-پرایمینگ:
پرایمینگ پاسخ خودکار شما به محرک های تجربیات قبلی است. پرایمینگ می تواند مثبت یا منفی باشد. و بخش هایی از حافظه تداعی شما را برای یادآوری چیزی فعال کند. فیلم ترسناک عنکبوت را که به شما گفتم به خاطر دارید؟ چرا با دیدن یک عنکبوت بی ضرر در آشپزخانه خود جیغ زدید و فرار کردید؟
این به این دلیل است که مغز شما برای تشخیص عنکبوت ها به عنوان چیزی خطرناک از تماشای فیلم (تجربه قبلی) شرطی شده بود (تجربه قبلی).
اگر کلمه مدرسه را می خوانید، ناخودآگاه آن را با مفاهیم دیگری مانند دانش آموز، تعطیلات، و حتی تصویر یک اتوبوس زرد بزرگ، بسته به تجربه فردی خود مرتبط می کنید. برخلاف حافظه رویه ای، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سطوح عملکرد پرایمینگ می تواند بدتر شود. البته متخصصان عصب روانشناسی درباره ی افراد مسن مطمئن نیستند که چرا موضوع به این شکل است!
شرطی سازی کلاسیک:
در مقایسه با حافظه رویه ای و حافظه اولیه، شرطی سازی کلاسیک نوعی حافظه ضمنی است که شما را قادر می سازد از طریق تداعی یاد بگیرید. این در سطح ناخودآگاه انجام می شود.
به طور کلی شرطی سازی کلاسیک در روانشناسی به این صورت است:
شما محرک های خنثی (مانند صدا یا نور) را با محرک دیگری (مانند غذا) مرتبط می کنید. این ارتباط سپس یک واکنش طبیعی مانند لذت یا ترشح بزاق ایجاد می کند.
به عنوان مثال، اگر در کودکی توسط سگی گاز گرفته یا تعقیب شده اید، ممکن است ناخودآگاه سگ ها را با درد و ترس مرتبط کنید. بنابراین، ممکن است در آینده مراقب همه سگ ها باشید.
با یادگیری عمیق روانشناسی، شرطی سازی کلاسیک می تواند با موفقیت برای تغییر یا اصلاح رفتار در مصرف کنندگان مواد و سیگاری های زنجیره ای مورد استفاده قرار گیرد.
چه راه های دیگری می توانید برای کمک به حافظه ی خود پیدا کنید؟
تقویت حافظه ضمنی:
شما نمی توانید آنچه را که در حافظه ضمنی شما می رود انتخاب و از آن استفاده کنید. در عوض، می توانید برای بهبود یادگیری و حافظه کلی خود قدم بردارید. در اینجا سه راه آسان برای کنترل حافظه خودآگاه و ناخودآگاه خود آورده شده است.
1-دقت خود را افزایش دهید.
درست همانطور که ورزش بدن شما را تقویت می کند، یک مغز هوشیار از حافظه بهتر پشتیبانی می کند و حافظه بهتر معادل مغز باهوش تر است. در مطالعه‌ای که بر روی موش‌ها در دانشگاه MIT صورت گرفت ، محققان دریافتند که آستروسیت‌ها، نوعی از سلول‌های مغزی، زمانی که مغز به آنچه می‌بیند توجه میکند، فعال می‌شوند و با نورون‌ها تعامل بیشتری دارند. به گفته محققان، این منجر به حافظه طولانی‌مدت می‌شود. این یافته‌ها را می‌توان در حافظه انسان نیز به کار برد. وقتی روی یک کار تمرکز می‌کنید، به مغزتان می‌گویید که توجه کند. وقتی روی کار در حال انجام تمرکز می‌کنید، با ماندگاری بهتری در حافظه بلندمدت شما ذخیره می‌شود. برای کنترل بیشتر تمرکز، خواب کافی داشته باشید، تا حد امکان از انجام چند کار خودداری کنید و مطمئن شوید که در یک محیط آرام هستید.
2-برای بهتر به خاطر سپردن تصاویر بیشتری در ذهن خود ایجاد کنید.
اگر یک عکس ارزش هزار کلمه دارد، چرا وقتی می‌توانید یک تصویر را حفظ کنید، فهرستی طولانی از کلمات یاد بگیرید؟ مغز انسان به ویژه در ذخیره خاطرات بصری خوب است. ضبط خاطرات بصری در حافظه ضمنی شما آسان تر است. آنچه را که می خواهید به خاطر بسپارید ترسیم کنید. یا تصاویر درون سر خود را تجسم کنید تا چندین چیز را همزمان به خاطر بسپارید.
اگر با تصویرسازی مشکل دارید، این تمرین حافظه خلاقانه را امتحان کنید: به یک سیب نگاه کنید و سپس سعی کنید آن را در ذهن خود بازسازی کنید. هر چه بیشتر چنین فعالیت هایی را انجام دهید، ترجمه یک کلمه یا مفهوم به یک تصویر یا یک سری عکس برای مغز آسان تر خواهد بود. هنگامی که این تصاویر را دارید، شما می توانید از آنها برای به خاطر سپردن هر چیزی استفاده کنید. ایجاد هر تصویر ذهنی به شما کمک می کند تا حافظه ی ضمنی خود را تقویت کنید.
3- بازی های فکری انجام دهید.
یکی از مهم ترین راه های تقویت حافظه ضمنی انجام بازی هایی است که ذهن را به چالش می کشد. یک مطالعه امیدوارکننده با بیش از 700 آزمودنی نشان داد که تمرین مغز در قالب یک بازی در واقع می‌تواند مهارت‌های شناختی افراد مسن را حفظ و بهبود بخشد. برخی از بازی‌ها توانایی‌های خود را بیش از حد افزایش می‌دهند، اما حتی اگر نتوانند آلزایمر را معکوس کنند، بازی‌های فکری باعث می‌شوند یک روش سرگرم کننده برای حفظ فرم مغز شما ایجاد شود.
با این حال، به یاد داشته باشید که تمرینات بازی مغز شما باید تمرکز شما را بهبود بخشد تا بتوانید بهتر با هم ارتباط برقرار کنید یا به شما در ایجاد تداعی های آسان کمک کند. مانند بسیاری از چیزهای زندگی، جلسات تناسب اندام مغز شما باید اهداف خاصی را هدف قرار دهند. تنها زمانی که تلاش های خود را به سمت اهداف بهبود زندگی خاص هدایت کنید، نتایج ملموسی دریافت خواهید کرد و از زوال شناختی جلوگیری خواهید کرد.
نتیجه گیری:
اگر واقعاً می خواهید حافظه ناخودآگاه خود را سالم و واضح نگه دارید، سه روش ذکر شده در بالا را با روش حافظه مغناطیسی ترکیب کنید. ساختن کاخ های حافظه به روش حافظه مغناطیسی می تواند ظرفیت حافظه شما را تقریباً سه برابر کند. ، می توانید هر اطلاعاتی را – در هر زمان و هر مکان – حفظ و به خاطر بسپارید!
بدون دیدگاه