شاید تا به حال از خود پرسیده باشید که آیا میتوان ضرب هوشی را افزایش داد؟ در این مقاله به بررسی پاسخ این سوال و راهکار های آن میپردازیم. ابتدا باید گفت که ضریب هوشی از راه های متفاوتی قابل تقویت و افزایش است. میزان ضریب هوشی در هر فرد به عوامل متفاوتی بستگی دارد.
از راه های مختلفی میتوان ضریب هوشی افراز را اندازه گیری کرد. امروزه تعداد زیادی آزمون اندازه گیری ضریب هوشی وجود دارد. اما بسیاری از آنها معتبر نیستند. به طور کلی افراد را با توجه به ضریب هوشی آنها میتوان به چند دسته متفاوت تقسیم کرد. هر فرد با توجه به نمره ای که در آزمون های ضریب هوشی دریافت کرده در یکی از این دسته ها قرار میگیرد. البته باید توجه داشت که از آزمون های معتبر و تایید و طراحی شده توسط منابع معتبر علمی استفاده کنیم.

 

 

آی کیو چیست؟

در گذشته اعتقاد براین بود که یک هوش عمومی برای توصیف هوش انسانی وجود دارد. هوشی که همه آن را با حل کردن مسائل سخت ریاضی می شناخته اند. این هوش در افراد کمی ظهور می کرد. به این هوش اصطلاحا آی کیو می گویند.
ضریب هوشی، آی کیو یا همان Intelligence Quantity معیاری برای بررسی بهره هوشی افراد است. این عمل توسط مشاوران و دانشمندان صورت میگیرد. آنها با استفاده از آزمایش ها و تست ها به بررسی سطح هوشی افراد میپردازند. در این عمل با تست های طراحی شده علمی برای تشخیص میزان ضریب هوش ابتدا میزان بهره هوشی افراد اندازه گیری میشود. سپس این عدد بر سن آنها تقسیم شده و در عدد صد ضرب میشود. این عدد مقیاس ضریب هوشی فرد است.
البته بعد از سال های متمادی دانشمندان دریافتند که آی کیو تنها جنبه هوشی افراد نیست. در زمینه های دیگری هم باید بهره هوشی افراد بررسی شود. با آگاهی از میزان ضریب هوشی افراد تا میزانی میتوان توانایی هوشی افراد را بررسی کرد اما تنها مسئله مهم این نیست.

اهمیت همه اجزاء هوش

برخی بر این گمانند که هوش آی کیو مهم ترین جنبه هوشی انسان است. اما هر یک از انسان ممکن است در یک زمینه و هوش خاص توانایی داشته باشند. اگر هوش آی کیو را تنها معیار بررسی قرار دهیم و از دیگر جنبه های هوش غافل شویم از تواناهایی های دیگر خود صرف نظر کرده ایم.
یکی از اشتباهات رایج در مدارس و دانشگاه ها این است که به اجزای دیگر هوش اهمیتی داده نمی شود و نهایتا دو یا سه نوع آن در مدارس سنجیده می شود. همین امر سبب شده که بسیاری از دانش آموزان دلسرد شده و علاقه ای به درس خواندن نداشته باشند. چون این گونه به آنان القا می شود ، که چون هوش ریاضی و منطقی(IQ) بالایی ندارند ، پس در کل بی استعداد و ناتوان هستند.
اما تحقیقات سال های اخیر دانشمندان و روان شناسان ثابت کرده است که هوش انسانی بسیار فراتر از هوش ریاضی (IQ)  می باشد. به طور مثال شما افراد زیادی را دیده اید که در هنگام تحصیل از ضریب هوشی (IQ) بالایی برخوردار بوده اند و نمرات بالایی در امتحانات کسب می کرده اند ، ولی در حرف زدن و سخنرانی و یا برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل بوده اند. همین امر متفاوت بودن انواع هوش در انسان را می رساند. هوش هایی که هر کدام باعث تولید مهارت های خاص و منحصربه فردی در انسان ها می شود.
اما اگر بخواهیم  IQ را به صورت خلاصه تعریف کنیم ، می توانیم آن را نوعی نمره ی عددی بدانیم که میزان هوش ریاضی و منطقی افراد را می سنجد. برای این سنجش از یک آزمون استاندارد استفاده می شود. در تست ای کیو (IQ) متوسط نمره 100 می باشد. بهترین سن برای انجام تست هوش ، 7 سالگی می باشد.

تاریخچه آی کیو

در طی سالیان سال در تاریخ همیشه توجه ویژه ای به هوش افراد بوده و تعریفی زیادی برای آن تعریف شده است. اولین بار حدود ۱۰۰ سال پیش در اوایل دهه 1900 میلادی فردی به نام آلفرد بینه روانشناس فرانسوی و همکارانش آزمون هوشی را برای سنجش میزان توانایی دانش آموزان یک مدرسه طراحی کرد. در این آزمون سوالاتی وجود داشت که میزان توانمندی دانش آموزان را بررسی و با یکدیگر مقایسه میکرد.
این آزمون تعدادی سوال مطرح شده بود که تمرکز این سوالات بر روی مباحثی بود که در مدرسه به دانش آموزان ، آموزش داده نمی شد. مانند : مهارت های حل مسئله ، تمرکز ، توجه و سنجش حافظه. بینه با مشاهده نتایج  آزمون دریافت که بعضی از دانش آموزان بیشتر از دیگر دانش آموزان در تحصیلشان موفق خواهند بود.
همچنین او مشاهده کرد که بعضی از دانش آموزان به سوالاتی پاسخ داده اند که در تراز دانش آموزان سال بالایی بود. عکس این قضیه هم صادق بود. یعنی دانش آموزانی بوده اند که به سوالات با سطح پایین تری پاسخ داده بودند.

بررسی آزمون بینه-سایمون

بر طبق این داده ها، بینه مفهوم سن عقلی را بیان کرد. این آزمون، اولین آزمون در حوزه ی سنجش هوش به شمار می رود، که به آزمون بینه-سایمون شناخته می شود. این آزمون سنگ بنای آزمون هایی شد که امروزه انواع مختلفی از آن را برای سنجش هوش انسانی در نظر می گیرند.
البته بینه اعتقاد داشت که این آزمون ، نمی تواند معیار مناسبی برای سنجش هوش انسانی باشد. زیرا او معتقد بود که هوش انسانی بسیار فراتر و گسترده تر از آن است که بتوان با یک آزمون جامع آن را اندازه گیری کرد. او معتقد بود که هوش توانایی تغییر در سنین مختلف را داشته و این آزمون فقط در کودکانی با سابقه رشد یکسان، قابل مطرح شدن می باشد. بعدها این آزمون به آمریکا برده شد و شکل استانداردتری به خود گرفت.
آفرد بینه سوالاتی را در سطوح مختلف طراحی کرد تا بتواند توانایی دانش آموزان را در حل هر سطح سوال بررسی و میزان بهره هوشی آنها رابررسی کند. این اولین تست هوشی بود که در طول تاریخ طراحی و به کار برده شد.
تغییر و تحولات در آزمون سنجش هوش (IQ) ، ادامه داشت تا اینکه در سال 1983، روانشناس آمریکایی ، آقای هوارد گاردنر با نظریه ی هوش چندگانه، انقلابی در این حوزه رقم زد. در ادامه به توضیح این نظریه می پردازیم.

ضریب هوشی به چه عواملی بستگی دارد؟

بهره هوشی افراد به عوامل متفاوتی بستگی دارد. مهم ترین عاملی که بر بهره هوشی افراد موثر است ژن و ویژگی های موروثی است. البته عوامل محیطی هم تاثیر به سزای در ضریب هوشی افراد دارد. البته افرادی که ضریب هوشی آنها در محدوده افرادی با ناتوانی ذهنی قرار دارد آنچنان تاثیر زیادی نمیتوان بر بهره هوشی آنها گذاشت. اما به طور کلی محیط زندگی، تغذیه، تربیت، آموزش علاوه بر ژن تاثیر به سزایی در ضریب هوشی افراد دارد.
ویژگی های ژنتیکی و میزان بهره هوشی والدین حدود ۵۰ درضد بر بهره هوشی فرزندان تاثیر گذار است. این میزان با مداخله دیگر عوامل ذکر شده میزان بهره هوشی فرد را تشکیل میدهد.

نظریه هوش چندگانه

این نظریه در زمان خود یک نظریه ی انقلابی در حوزه ی روانشناسی هوش و حافظه بشمار می رفت. که توانست درک انسان از قدرت ذهنی اش را گسترش دهد. این نظریه طرفداران بسیاری در سرتاسر جهان داشته و بسیاری از مدارس و موسسات آموزشی در سرتاسر دنیا از این نظریه برای تنظیم برنامه ی آموزشی خود استفاده می کنند. همچنین گاردنر بیان می کند که بسیاری از مشکلات مانند : معضلات اجتماعی ، تولید محصول و ارائه ی خدمات به چیزی بیش از هوش ریاضی (IQ) نیاز دارد.

گاردنر در ابتدا 8 نوع هوش را معرفی کرد و بعد ازآن دونوع هوش دیگر با نام های هوش وجودی و هوش اخلاقی را به جمع آنان افزود. این هوش ها عبارتند از:

• هوش تصویری-فضایی
• هوش زبانی-کلامی
• هوش منطقی-ریاضی
• هوش جسمی-حرکتی
• هوش موسیقیایی
• هوش درون فردی
• هوش برون فردی
• هوش طبیعت گرا
• هوش هستی گرایانه
• هوش اخلاقی

درباره ی نظریه هوش چندگانه مقاله ی کاملی در سایت مغزبرتر منتشر شده است.

درک نظریه هوش چندگانه

درک این نظریه نه تنها ما را با دنیای دیگری از خودمان آشنا می کند بلکه از ضروریات در زمینه ی موفقیت شغلی و تحصیلی به شمار می رود. چون در دنیای امروز با ظهور شرکت های فناوری کوچک و بزرگ ، فرآیند استخدام در بازار کار دستخوش تغییراتی شده است. به این صورت که شرکت های بزرگ برای استخدام کارمندان خود به هوش چندگانه ی  کارمندان خود برای موفقیت شرکتشان بهایی دوچندان قائل اند و این موضوع را جزو معیارهای اصلی سنجش برای استخدام می دانند. گذشته از بحث استخدام در این شرکت ها باید این موضوع را در نظر داشت که اگر کسی هدف بزرگی برای خود می بیند باید از توانمندی ها و استعدادهای خود اطلاع دقیقی داشته باشد وگرنه در مسیر اشتباه گام خواهد برداشت.اگر بخواهیم به کاربردهای هوش چندگانه گاردنر اشاره کنیم، می توانیم موارد زیر را در نظر بگیریم.

• برنامه ریزی تحصیلی
• تعیین اهداف زندگی
• استخدام بر مبنای هوش های چندگانه
• مشاوره و هدایت تحصیلی
• مشاوره شغلی

برای سنجش هوش چندگانه گاردنر، تست های زیادی در بستر اینترنت وجود دارد که بالاترین نمره درهر زمینه تا  عدد 50 می باشد. البته این آزمون ها میزان باهوش و یا کم هوش بودن شما را مشخص نمی کند ، بلکه میزان مهارت شما در هر زمینه را محاسبه می کند.

دسته بندی های ضریب هوش

پس از اندازه گیری ضریب هوشی افراد، آنها را به چند دسته زیر تقسیم میکنیم:

• (۰ الی ۶۹) = بسیار کم – ناتوانی ذهنی
• (۷۰ الی ۷۹) = در مرز – ضعیف
• (۸۰ الی ۸۹) = متوسط رو به پایین
• (۹۰ الی ۱۰۹) = متوسط
• (۱۱۰ الی ۱۱۹) = باهوش
• (۱۲۰ الی ۱۲۹) = برتر
• (۱۳۰ الی ۱۴۴) = نابغه
• (۱۴۵ به بالا) = بسیار نابغه

حدود ۷۰ ذرصد از مردم دنبا داری ضرب هوشی ۸۵ تا ۱۱۵ هستند. ضریب هوشی نرمال در افراد عدد ۱۰۰ است. به این دلیل که نسبت سن عقلی به سن واقعی آنها برابر عدد یک و وقتی در عدد ۱۰۰ ضرب میشود خاصل عدد ۱۰۰ است. بنابرابن اکثر افراد دنیا در محدوده این اعداد قرار داررند. تنها درصد کمی از آنها در محدوده کمتر از آی کیو کمتر از ۷۰ یعنی ناتوان ذهنی هستند. یا افرادی با آی کیو بالاتر از ۱۳۰ تعداد بسیار کمی هستند که جزء نوابغ محسوب میشوند.
برای مثال به میتوان به استیون هاوکینگ اشاره کرد که با آی کیو ۱۶۰ یکی از بزرگ ترین دانشمندان تاریخ دنیاست.

آزمون آی کیو (IQ) رده بالا چیست؟

تست های هوش می توانند زبان، پردازش، حافظه و استدلال را اندازه گیری کنند. تست های IQ ابزاری برای اندازه گیری توانایی های فکری به شمار می روند. آنها برای بازتاب طیف گسترده ای از مهارت های شناختی مانند استدلال، منطق و مشکل طراحی شده اند. این یک تست هوش است، چیزی که شما تا حد زیادی با آن متولد شده اید. این یک آزمون دانش نیست، که نشان‌دهنده چیزهایی است که از طریق تحصیلات یا تجربه زندگی یاد می‌گیرید.
برای دانستن ضریب هوشی خود، در حضور یک متخصص آموزش دیده در یک آزمون استاندارد شرکت کنید. همچنین درک این نکته مهم است که نمره IQ شما به صورت مجزا وجود ندارد. این عدد در واقع نشان دهنده مقایسه نتایج شما با سایر افراد همسن شماست.
امتیاز 116 یا بیشتر بالاتر از حد متوسط در نظر گرفته می شود. امتیاز 130 یا بالاتر نشان دهنده ضریب هوشی بالا است. تست‌های IQ در طول دهه‌ها تغییرات قابل‌توجهی را برای اصلاح سمت گیری‌های نژادی، جنسیتی، اجتماعی و همچنین هنجارهای فرهنگی تجربه کرده‌اند. امروزه نسخه‌های مختلفی در حال استفاده هستند. ممکن است روش‌های متفاوتی داشته باشند. اما همه آنها از 100 به عنوان میانگین استفاده می کنند. نمرات هوش از یک منحنی زنگوله ای پیروی می کنند. اوج زنگوله نشان دهنده میانگین امتیاز 100 است. نمرات پایین تر در یک شیب زنگ نشان داده می شود در حالی که نمرات بالاتر در سمت دیگر نشان داده می شود. نمرات ضریب هوشی اکثر افراد در وسط زنگ بین 85 تا 115 نشان داده شده است. به طور کلی، حدود 98 درصد از افراد دارای امتیاز زیر 130 هستند.

بالاترین ضریب هوشی ممکن چیست؟

از نظر تئوری، هیچ حد بالایی برای نمره IQ وجود ندارد. اینکه چه کسی افتخار بالاترین امتیاز را دارد کاملاً مشخص نیست. اگرچه ادعاهای زیادی مبنی بر ضریب هوشی فوق العاده بالا وجود دارد، به سختی می توان مستندات را به دست آورد. این واقعیت که تست های IQ تغییر کرده اند.
در طول سال ها، مقایسه نتایج دوره های مختلف را دشوارتر می کند. ضریب هوشی انیشتین 160 و نیوتون 190 تخمین زده می شود. همه ی مردم دنیا این افراد را به عنوان افراد باهوش تکرار نشدنی می دانند. اما آیا این افراد ، باهوش ترین افراد دنیا بوده اند؟ خیر. البته مشخص کردن باهوش ترین فرد تاریخ با آی کیو(IQ) بیشتر ، کار آسانی نیست . ولی گفته می شود که فردی به نام جیمز ویلیام سیدیس باهوش ترین فرد تاریخ با ضریب هوشی (IQ) ، 260 می باشد. او یک کودک نابغه و ریاضیدانی تراز اول بود که به چندین زبان زنده ی دنیا مسلط بود و نویسنده ی فوق العاده ای نیز بود.
ضریب هوشی 70 یا کمتر ممکن است نشان دهنده عملکرد محدود فکری باشد. با این حال، ضریب هوشی به تنهایی کل داستان را بیان نمی کند. آزمایش مهارت های اجتماعی، عملی و مفهومی برای این نوع تعیین مورد نیاز است. بحث های زیادی در مورد موضوع هوش وجود دارد و اینکه آیا می تواند در واقع اندازه گیری شود.
همچنین هیچ بحثی در مورد دقت امتیازدهی وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2010 میانگین نمرات را در 108 کشور تأیید کرد، و کشورهای آفریقایی را به طور مداوم نمرات پایین تری دریافت کردند. در همان سال، سایر محققان با آن مطالعه مخالفت کردند و روش های مورد استفاده را مشکوک و نتایج بدست آمده را غیرقابل اعتماد نامیدند .

عوامل مؤثر بر آی کیو

نمرات IQ می تواند تحت تأثیر عواملی مانند: شرایط تغذیه، سلامت، دسترسی به آموزش و پرورش و محیط زیست باشد. ضریب هوشی شما هر چه باشد، نمی تواند به درستی پیش بینی کند که زندگی شما چگونه خواهد بود. مسیرهای زیادی برای موفقیت وجود دارد و همه ما موفقیت را یکسان تعریف نمی کنیم. زندگی پیچیده تر از آن است و متغیرهای زیادی را در بر می گیرد. شما می توانید IQ بالایی داشته باشید، اما فاقد تحصیلات و دانش عمومی هستید. می توانید مدرک کسب کنید و در عین حال امتیاز کمتری کسب کنید. هوش، از این نظر، ممکن است یک موضوع ارثی و بالقوه باشد.

 سطح هوشی نابغه

اگرچه طبقه بندی رسمی نابغه وجود ندارد، می توان ضریب هوشی نابغه را 145 و بالاتر در نظر گرفت. فقط حدود 2 درصد از جمعیت دارای IQ در سطح نابغه هستند. اغلب اوقات، افراد با ضریب هوشی نابغه، دانشمندان، نوازندگان و کودکان نابغه هستند. هوش هر معلم، دانشمند و محققی پاسخ متفاوتی می دهد. اما بدون تعریف روشنی از هوش، چگونه می توان آن را اندازه گیری کرد؟ برخلاف تصور عمومی، نمرات آزمون IQ معیاری برای سنجش هوش نیستند. آنها برای اندازه گیری هوش هستند.
ویژگی های زیادی توسط تست های هوش بررسی نمیشوند که اهمیت بالایی هم دارند. تست های هوش عناصر غیرشناختی مانند شخصیت، انگیزه، وظیفه شناسی یا پشتکار را در نظر نمی گیرند، که همه اینها می تواند تأثیر قابل توجهی در زندگی و شغل شما داشته باشد.

 

تغییرات ضریب هوش

محدوده امتیاز آی کیو فرد نیز راکد نیست، و می تواند در طول زمان رشد کند و تغییر کند. ضریب هوشی یک فرد می تواند به دلیل تحصیلات دانشگاهی، تجربیات مختلف زندگی، و تغییرات در محیط تغییر کند.
کودکی که در سن 10 سالگی مورد آزمایش قرار می گیرد، احتمالاً در 30 سالگی یا حتی 50 سالگی نمره آزمون آی کیو یکسانی نخواهد داشت. نمرات آی کیو ابزار اندازه گیری کاملی نیستند زیرا تست های آی کیو ساخته دست بشر هستند و هر کدام ذاتاً دارای نقص هایی هستند. اکثر تست‌های هوش تست‌های چند گزینه‌ای نوشته می‌شوند. نحوه تفسیر یک فرد از سوال تاثیر زیادی بر نحوه پاسخ دادن به سوالات دارد، که به نوبه خود بر نمره آزمون آي کیو حاصل تاثیر می‌گذارد.

اندازه گیری IQ

حال باید یررسی کرد نمرات IQ چگونه اندازه‌گیری می‌شوند. روش خاصی برای اندازه گیری ضریب هوشی وجود ندارد. تست های مختلفی برای اندازه گیری ضریب هوشی هم به صورت گروهی و هم به صورت فردی ابداع شده است. تمام تست های هوش شامل اندازه گیری توانایی های ذهنی یک فرد در مقایسه با دیگران در شرایط مشابه است. با این حال، دو آزمون اولیه برای هوش افراد وجود دارد که به عنوان پرکاربردترین آزمون‌ها در نظر گرفته می‌شوند: استنفورد بینه و وکسلر.
کارکردهای فکری اساسی کودکان در مدارس و کلینیک های روانپزشکی ایالات متحده برای تشخیص مسائل مربوط به سلامت روان. ارتش ایالات متحده حتی در طول جنگ جهانی اول از آن برای تعیین هوش و توانایی های دانشجویان جدید استفاده کرد تا مشخص کند که آیا آنها برای ثبت نام و قرار دادن آنها مناسب هستند یا خیر. در بهترین موقعیت ها برای توانایی های ذهنی خود. امروزه، آزمون استنفورد-بینه هنوز هم پذیرفته شده ترین روش سنجش هوش در کودکان و بزرگسالان جوان است.
این آزمون را می توان برای افراد 2 تا 85 ساله انجام داد. تست وکسلر مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر (WAIS) توسط دیوید وکسلر در سال 1955 توسعه یافت. نظریه او این بود که هوش یک فرد از چندین عنصر خاص و مرتبط با یکدیگر تشکیل شده است که هر یک را می توان جدا و اندازه گیری کرد. او پیشنهاد کرد که آزمون بینه به دلیل تاکید بر سرعت و انجام وظایف زمان بندی شده بیشتر به سمت کودکان است تا بزرگسالان. این آزمون در نظر نگرفت که برخی از متغیرهای غیر عقلانی می‌توانند بر نمرات هوش تأثیر بگذارند و عملکرد فکری ممکن است با افزایش سن افراد بدتر شود.

بررسی ضریب هوش افراد

باید دقت زیادی در تفسیر نمره بهره هوشی افراد به عمل آورد. شناسایی یک کودک به عنوان با استعداد یا دارای معلولیت ذهنی ممکن است به معلمان و سیستم های مدرسه کمک کند تا منابعی را برای دانش آموزانی که بیشترین نیاز را به آنها دارند فراهم کنند و روش های آموزشی خود را به بهترین نحو تنظیم کنند. با این حال، برچسب زدن به دانش‌آموزان به هر طریقی می‌تواند برای عزت نفس آنها نیز مضر باشد. کودکی که دارای برچسب اختلال ذهنی یا یادگیری است را می‌توان از کلاس معمولی جدا کرد و در یک کلاس آموزشی ویژه قرار داد.
در نهایت ممکن است آنها را از جستجوی تحصیلات پیشرفته یا انواع خاصی از شغل منصرف کند. در روش دیگر، کودکی که برچسب تیزهوش داده می شود را می توان از کلاس معمولی جدا کرد و در یک دوره تحصیلی پیشرفته قرار داد که در آن کار به طور قابل توجهی پیشرفته تر است. دانش آموزان ممکن است لازم باشد که با سرعتی سریع کار کنید.
تعمیم بیش از حد همبستگی‌های بین نمرات آزمون IQ و جنسیت یا نژاد در طول تاریخ مورد بحث و مناقشه قرار گرفته است. زیرا بسیاری از محققان و روانشناسان این موضوع را به چالش کشیده‌اند که آزمون IQ از نظر فرهنگی، نژادی و زبانی مغرضانه است. تست IQ در هر کشوری انجام نمی شود، بنابراین تعیین اینکه آیا یک فرد در آزمون IQ نمره پایینی کسب کرده است، زیرا دارای ناتوانی یادگیری یا اختلال ذهنی است، یا به دلیل اینکه از یک پیشینه اجتماعی-اقتصادی متفاوت است، اغلب دشوار است. جایی که آنها از آموزش، حمایت و حتی تغذیه مناسب محروم بودند.

تصورات غلط از آی کیو

تصورات نادرست درباره نمرات IQ بسیاری از مردم تصورات نادرستی از معنای واقعی نمرات IQ دارند. محدوده ضریب هوشی این افراد شناخته شده را در نظر بگیرید: توماس ادیسون، مخترع لامپ برق، نمره تست IQ 100 داشت. ریچارد فاینمن، برنده جایزه نوبل 1965 در فیزیک و الکترودینامیک کوانتومی، نمره تست هوش 124 داشت.
باب دیلن، نوازنده مشهور فولک و راک، آی کیو 106 داشت. رئیس جمهور رونالد ریگان نمره آزمون IQ 104 داشت. مهم است که به یاد داشته باشید که نمرات آزمون IQ تعیین کننده ارزش یا ارزش یک فرد نیست. فرد با ضریب هوشی بالا تضمین نمی شود که ثروتمند یا موفق باشد، همانطور که فردی با ضریب هوشی پایین تر تضمین نمی شود که فقیر یا شکست خورده باشد. ماریا کری، خواننده مشهور، نمره تست هوش 95 داشت. تیتو اورتیز، قهرمان سابق UFC، نمره تست هوش 90 داشت. اندی وارهول، هنرمند مشهور پاپ، دارای IQ بود. نمره آزمون 86. محمد علی، قهرمان بوکس معروف کلمه، نمره تست هوش 78 داشت.

آیا میتوان ضریب هوشی را افزایش داد؟

یک مطالعه در سال 2011 نشان می دهد که حافظه و آی کیو می تواند در دوران نوجوانی افزایش یا کاهش یابد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است بتوانید امتیاز آي کیو خود را چند امتیاز افزایش دهید. احتمالاً می‌توانید تمرکز، حافظه یا مهارت‌های دیگری را بهبود بخشید. حتی ممکن است آزمون‌دهنده بهتری شوید. می‌توانید در همان آزمون چندین بار شرکت کنید و به پایان برسانید. به عنوان مثال، اگر بار اول مریض یا خسته بودید، ممکن است در آزمون دوم کمی بهتر عمل کنید.
همه اینها لزوماً به این معنی نیست که اکنون باهوش‌تر از قبل هستید. هیچ مدرکی وجود ندارد که آموزش شناختی هوش کلی را افزایش می دهد. تحریک ذهنی می‌تواند به کاهش یا جلوگیری از زوال شناختی با افزایش سن کمک کند. علاوه بر مطالعه، فعالیت‌هایی مانند پازل، پخش موسیقی و بحث‌های گروهی می‌توانند مفید باشید.اگر نمره ضریب هوشی بالایی دارید، هوش و پتانسیل هوش شما بالاتر از همتایانتان است. این می تواند به این معنی باشد که در صورت مواجهه با مشکلات غیرمعمول یا پیچیده، وضعیت خوبی خواهید داشت. ضریب هوشی بالا ممکن است به شما کمک کند موقعیت‌های خاص، مانند به دست آوردن شغلی که می‌خواهید  را داشته باشید.
این فقط یکی از چندین شاخص است و نیازی به تعریف شما ندارد. ضریب هوشی متوسط اکثر مردم بر روی یک منحنی زنگی قرار می‌گیرد، جایی که توزیع یکنواخت نمرات در دو طرف منحنی وجود دارد: متوجه خواهید شد که بیشترین افراد (68%) در جایی در ناحیه آبی منحنی امتیاز می‌گیرند. محدوده ضریب هوشی متوسط بین 85 تا 115 در جایی بین هوش زیر متوسط و بالاتر از متوسط است.

راهکار های افزایش ضریب هوش

حال ممکن است بعضی از ما به دنبال راهکار هایی برای افزایش ضریب هوشی خود باشیم. ضریب هوشی را از طرق مختلفی میتوان افزایش داد و آن را تقویت کرد. البته لازم به ذکر است که نمیتوان تغییر بسیار محسوسی را در ضریب هوشی افراد ایجاد کرد. اما میتوانیم با انجام برخی فعالیت ها ضریب هوشی خود را تقویت کنیم و از کاهش آن هم جلوگیری کنیم.
رشد مغز و ضریب هوشی افراد تا سنین ۱۶ الی ۱۸ سالگی ادامه میابد. اما پس از ورود به این سنین متوقف شده و دیگر ادامه نمیابد. اگر افراد پس از سنین از فعالیت های مغزی دوری کنند ممکن است در بزرگ سالی درگیر بیماری هایی مانند آلزایمر شوند. انجام فعالیت تقویت مغز و هوش نه تنها از این موضوع جلوگیری کرده بلکه باعث افزایش ضریب هوش و تقویت کارکرد مغز میشود.

فعال سازی حافظه

یکی از راه های تقویت و افزایش ضریب هوشی تقویت و فعال سازی حافظه است. همه میدانیم حافظه انسان از راه های زیادی تقویت میشود. تقویت حافظه در راستای تقویت مغز انجام میشود. با استفاده از روش ها و راهکار های تقویت حافظه میتوانیم فرآیند رمز گذاری، تثبیت و بازیابی اطلاعات را در مغز بهبود ببخشیم.

 

 مطالعه

مطالعه کتاب به طور مداوم به خصوص کتاب های علمی تاثیر زیادی در تقویت حافظه دارد. داشتن مطالعه علاوه بر تقویت حافظه با افزایش اطلاعات و باز کردن فضای ذهنی باعث افزایش هوش هم خواهد شد. اهمیت مطالعه برای هر فرد در تمامی مراجع معتبر علمی ذکر شده و تاثیرات فوق العاده آن بر مغز گویای اهمیت این موضوع است. جلوگیری از بیماری هایی مانند آلزایمر نیست از دیگر تاثیرات مهم این عمل بر انسان است.
مطالعه می تواند با افزایش توانایی های شناختی، توسعه مهارت های تفکر انتقادی، گسترش دانش و بهبود توانایی های حل مسئله بر تقویت IQ (ضریب هوشی) تأثیر مثبت داشته باشد.مطالعه مستلزم درگیر شدن فعالانه با مواد آکادمیک، کتاب های درسی، سخنرانی ها و منابع است. این فرآیند به افراد اجازه می دهد تا اطلاعات جدیدی به دست آورند، در مورد موضوعات مختلف بیاموزند و پایگاه دانش خود را گسترش دهند. انباشت دانش از طریق مطالعه می‌تواند پایه‌ای برای تفکر انتقادی و مهارت‌های تحلیلی، که اجزای حیاتی IQ هستند، فراهم کند.
مطالعه به تلاش ذهنی، تمرکز و یادآوری حافظه نیاز دارد. درگیر شدن در وظایف آکادمیک چالش برانگیز، مانند تمرین های حل مسئله، خواندن متون پیچیده، یا درگیر شدن در تحقیق، نیازمند پردازش شناختی فعال است. ورزش منظم مغز از طریق مطالعه می تواند به بهبود توانایی های شناختی مانند حافظه، توجه، سرعت پردازش اطلاعات و استدلال منطقی که از اجزای مهم IQ هستند کمک کند.

پردازش اطلاعات و حل مسئله

مطالعه افراد را به تفکر انتقادی، تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارزیابی دیدگاه های مختلف تشویق می کند. درگیر شدن در کارهایی که نیاز به تجزیه و تحلیل داده ها، ترکیب اطلاعات و نتیجه گیری دارد می تواند مهارت های تفکر تحلیلی را افزایش دهد. این توانایی بهبود یافته برای تفکر انتقادی و حل مشکلات می تواند تأثیر مثبتی بر IQ داشته باشد.
این عمل شامل جذب و پردازش اطلاعات از منابع مختلف است. این امر مستلزم آن است که افراد مفاهیم پیچیده را رمزگشایی و درک کنند، ایده ها را بیان کنند و افکار را به طور مؤثر سازماندهی کنند. تمرین منظم در پردازش اطلاعات از طریق مطالعه می‌تواند انعطاف‌پذیری شناختی و بازیابی اطلاعات را بهبود بخشد، که منجر به افزایش توانایی‌های شناختی و تأثیر بالقوه IQ می‌شود.
بسیاری از موضوعات تحصیلی نیاز به مهارت های حل مسئله دارند. درگیر شدن در تمرین ها و تکالیف حل مسئله از طریق مطالعه می تواند استدلال تحلیلی، تفکر خلاق و توانایی های برنامه ریزی استراتژیک را توسعه دهد. این مهارت‌های حل مسئله ارتباط نزدیکی با ضریب هوشی دارند و می‌توان آن‌ها را از طریق مطالعه و تمرین منظم تقویت کرد.
مطالعه شکلی از یادگیری مستمر است که شامل به چالش کشیدن خود برای کسب دانش و مهارت های جدید است. درگیر شدن در یادگیری مادام العمر از طریق مطالعه به حفظ سرزندگی شناختی کمک می کند، کنجکاوی فکری را تقویت می کند و فعالیت مغز را تحریک می کند. این پیگیری مداوم دانش می تواند به تیز نگه داشتن ذهن کمک کند و به طور بالقوه تأثیر مثبتی بر IQ داشته باشد.

تند خوانی

با توجه به مقالات تند خوانی و تقویت حافظه که به تاثیرات تند خوانی بر مغز پرداختیم، ابتدا باید گفت تند خوانی به این معناست که بتوانیم مطالب را با سرعت زیاد و درک و فهم بالا مطالعه کرد. همچنین به خاطر سپری این مطالب هم اهمیت زیادی دارد. باید گفت تند خوانی باعث تقویت حافظه و ضریب هوش هم میشود.
با تند خوانی مطالب، می توانیم تمرکز خود را بالا ببریم و از حواس پرتی ها دوری کنیم. افزایش پردازش و تقویت رمزگذازی اطلاعات در مغز کارکرد آن را بهبود میدهد. در پی این موضوع با افزایش تمرکز و توجه بالا بر روی مطالبی که مطالعه میکنیم بهتر آنها را به خاطر خواهیم سپرد. این موضوع سبب تقویت حافظه میشود و همانظور که در ادامه بررسی خواهیم کرد تقویت حافظه موجب تقویت هوش میشود.
به این ترتیب تند خوانی باعث تقویت حافظه می شود. استمرار و تمرین تند خوانی در طولانی مدت حافظه ما را به طور چشم گیری تقویت خواهد کرد و ضریب هوش را افزایش خواهد داد.
این عمل بازیابی اطلاعات را در مغز و حافظه سرعت میبخشد. تند خوانی تنها به معنی خواندن مطالب با سرعت بالا نیست. بلکه اصل مهم در تند خوانی ابتدا درک و فهم مطالب سپس به خاطر سپردن آنهاست. در تند خوانی می آموزیم تا قوه دید خود را تقویت کنیم و سرعت خود را در مطالعه بالا ببریم و در همین حال درک بسیار بالایی از مطالب بدست آوریم و در به یاد آوری اآنها در آینده مشکلی نداشته باشیم. مجموع این اعمال به صورت مداوم به افزایش ضریب هوشی منجر خواهد شد. در مقاله «آموزش تند خوانی» به طور مفصل به این موضوع پرداختیم و روش های تندخوانی را شرح دادیم.

 

بازی های فکری

دیگر موضوع مهم در تقویت حافظه انجام بازی های ذهنی مانند سودوکو و شطرنج است. این بازی ها مغز را مجاب به فکر کردن و تحلیل و پردازش میکنند. این عمل باعث تقویت ضریب هوشی هم خواهد شد و خلاقیت مغز را نیز افزایش میدهد.

خوراکی های مفید برای حافظه

تغذیه یکی دیگر از عوامل بسیار مهم در تقویت حافظه است. مصرف ماهی که منبع سرشار امگا ۳ است بسیار مفید هست. خوردن غذا های سالم مثل میوه و سبزیجات و مصرف مقدار کافی پروتئین میتواند برای حافظه و بهره هوشی ما بسیار مفید باشد. و اما مصرف مواد غذایی مضر مانند فست فود ها عامل مضری برای حافظه و در نتیجه ضریب هوشی ما است.

عدم مصرف دخانیات

مورد بعدی که باید به آن اشاره کرد دوری و عدم مصرف دخانیات است. استفاده از سیگار و دیگر دخانیت باعث کاهش عملکرد مغز میشود. این عمل فعالیت مغز و حافظه را در گذر زمان دچار ضعف خواهد کرد. مصرف سیگار تاثیر مستقیم بر حافظه و عملکرد سیستم عصبی دارد و به آن اسیب وارد میکند. اما میتوان با ترک سیگار و انجام فعالیت های تقویتی فعالیت و عملکرد مغز و حافظه را بهبود داد. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت مصرف دخانیات باعث کاهش ضریب هوشی و ضعف حافظه خواهد شد.

تحصیلات

تحصیلات تاثیر مستقیمی بر افزایش ضریب هوشی افراد دارد. به طوری که طبق تحقیق دانشمندان هر سال تحصیلی تاثیر چند درصدی بر هوش افراد داشته است. این تاثیر را حتی در سنین بالا هم میتوان مشاهده کرد. تحصیلات و یادگیری موضوعات علمی باعث افزایش آی کیو افراد میشود. اشخاصی که علاقه و انگیزه بیشتری برای تحصیل و یادگیری دارند معمولا آی کیو بالاتری دارند.
اکثر دانش آموزان مدرسه که نمرات بالایی را توانسته اند بدست آورند از آی کیو بالاتری برخوردار هستند. اما در این موضوع استثناء هایی هم وجود دارد. طبق تحقیقات علمی دانش آموزانی با بهره هوشی بسیار بالا و نمرات کم هم در مدارس دیده میشوند. دلیل این اتفاق استرس و اضطراب این دانش آموزان بوده است. استرس میتواند باعث کاهش چشمگیر عملکرد مغز و آی کیو میشود.
آموزش فرصت های یادگیری ساختاریافته و منظمی را فراهم می کند که به افراد کمک می کند دانش را در رشته های مختلف انباشته کنند. این دانش پایه و اساس هوش را تشکیل می دهد، زیرا اطلاعات، حقایق و مفاهیم مورد نیاز برای درک جهان و تصمیم گیری آگاهانه را فراهم می کند. تحصیلات تاثیر مستقیم بر فعالیت مغز دارد و افرادی که مشغول تحصیل هستند بهره هوشی آنها با گذشت زمان افزایش خواهد یافت.
آموزش با ترویج تفکر انتقادی، مهارت های حل مسئله و استدلال منطقی، رشد شناختی را تقویت می کند. از طریق درگیر شدن در فعالیت های آموزشی، دانش آموزان یاد می گیرند که چگونه اطلاعات را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنند، انتقادی فکر کنند و مهارت های فکری را توسعه دهند که به هوش کمک می کند.

 

تقویت تفکر تحلیلی

آموزش افراد را با مهارت ها و راهبردهای یادگیری مجهز می کند که می تواند هوش را افزایش دهد. دانش آموزان یاد می گیرند که چگونه به طور موثر مطالعه کنند، اطلاعات را به خاطر بسپارند، افکار را سازماندهی کنند و زمان را مدیریت کنند. این راهبردهای یادگیری می تواند حفظ اطلاعات، انعطاف پذیری شناختی و پردازش اطلاعات را بهبود بخشد و منجر به افزایش هوش شود.
آموزش و پرورش اغلب بر تفکر تحلیلی تأکید می کند و بین ایده ها و مفاهیم مختلف ارتباط برقرار می کند. این دانش آموزان را تشویق می کند تا مشکلات را از منظرهای متعدد بررسی کنند، شواهد را ارزیابی کنند و نتیجه گیری کنند. این توانایی های تحلیلی با تقویت فرآیندهای شناختی مانند حل مسئله، تصمیم گیری و خلاقیت به هوش کمک می کند.

مهارت ارتباطی دانش آموزان

تحصیل نقش مهمی در توسعه مهارت های زبانی و ارتباطی دارد. مهارت در زبان توانایی های شناختی را افزایش می دهد، زیرا افراد را قادر می سازد افکار خود را بیان کنند، اطلاعات دریافت کنند و در استدلال پیچیده شرکت کنند. مهارت‌های ارتباطی مؤثر با تسهیل تعاملات بین فردی، حل مشکلات مشارکتی و تبادل دانش به هوش کمک می‌کند.
این امر افراد را در معرض دیدگاه ها، فرهنگ ها و ایده های گوناگون قرار می دهد. این قرار گرفتن درک آنها از جهان را گسترش می دهد، عقاید از پیش تعیین شده را به چالش می کشد و رشد فکری را ارتقا می دهد. تعامل با دیدگاه‌های مختلف، انعطاف‌پذیری شناختی، ذهن باز و سازگاری را تقویت می‌کند که جنبه‌های ضروری هوش هستند.

یادگیری زبان جدید

موضوع دیگری که باعث تقویت هوش در افراد میشود یادگیری زبان دوم است. یادگیری زبان دوم علاوه بر تقویت آی کیو باعث تقویت حافظه و کارکرد مغز میشود. اغلب افرادی که علاوه بر زبان مادری بر زبان دیگری مسلط هستند، مهارت و توانایی بالاتری را در انجام بسیاری از کار ها از خود نشان داده اند.
میتوان گفت اگر میخواهید بهره هوشی خود را افزایش داده و حافظه و توانایی مغزی خود را به بهترین صورت ممکن تقویت کنید به فکر یادگیری زبان دوم باشید! این عمل باعث افزایش سلول های خاکستری مغز شده و توانمندی ما را در ارتباطاتمان افزایش میدهد. طبق بررسی های علمی و روانشناسی زبان یادگیری زبان بر عصب ها و سلول های مغزی اثر گذار است.
عمل یادگیری زبان به طور مستمر باعث رشد مغز است و نوعی ورزش برای آن محسوب میشود. در نتیجه اکثر کسانی که به دنبال یادگیری زبان های بیشتری هستند عملا دارای هوش بالایی هستند.یادگیری یک زبان جدید می تواند با افزایش توانایی های شناختی، بهبود حافظه و توجه، ارتقای مهارت های حل مسئله و پرورش آگاهی فرهنگی، تاثیر مثبتی بر تقویت IQ (ضریب هوشی) داشته باشد.
یادگیری زبان با ارتقای انعطاف پذیری مغز، توانایی مغز برای سازگاری و سازماندهی مجدد اتصالات عصبی مرتبط است. یادگیری یک زبان جدید مناطق مختلف مغز را تحریک و فعال می‌کند و منجر به تغییرات ساختاری و عملکردی می‌شود که می‌تواند توانایی‌های شناختی کلی را افزایش داده و به طور بالقوه بر IQ تأثیر بگذارد.

فواید یادگیری زبان دوم

• انعطاف پذیری شناختی: فراگیری یک زبان جدید شامل یادگیری مجموعه متفاوتی از قواعد دستور زبان، واژگان و ساختار جمله است. این فرآیند مغز را به چالش می کشد تا به روشی متفاوت فکر کند و انعطاف پذیری شناختی را ارتقا دهد. توسعه توانایی جابه‌جایی بین زبان‌ها و سازگاری با سیستم‌های زبانی مختلف می‌تواند انعطاف‌پذیری شناختی را که یکی از جنبه‌های مهم IQ است، افزایش دهد.
• تقویت حافظه: یادگیری و حفظ واژگان، صرف افعال، الگوهای جملات و سایر عناصر زبان نیازمند یادآوری و ذخیره سازی حافظه است. تمرین منظم در یادگیری زبان می تواند مهارت های حافظه مانند حافظه کوتاه مدت و حافظه فعال را که برای کارهای مختلف شناختی ضروری هستند، بهبود بخشد. بهبود توانایی های حافظه می تواند بر عملکرد شناختی کلی تأثیر مثبت بگذارد و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر بگذارد.
•  توجه و تمرکز: یادگیری زبان شامل گوش دادن فعال، تمرکز و تمرکز است. هنگام یادگیری یک زبان جدید، افراد باید به تفاوت های آوایی، قواعد دستور زبان و تفاوت های ظریف واژگان توجه کنند. این وظایف مهارت های توجه و تمرکز را تقویت می کند، که می تواند به سایر زمینه های عملکرد شناختی گسترش یابد و به طور بالقوه IQ را افزایش دهد.
• توانایی حل مسئله: زبان آموزان اغلب در درک و انتقال ایده ها در یک سیستم زبانی متفاوت با چالش هایی مواجه می شوند. این امر مستلزم مهارت های حل مسئله است، مانند یافتن راه های جایگزین برای بیان خود یا رمزگشایی معنای کلمات یا عبارات ناآشنا.
•  آگاهی و درک فرهنگی: یادگیری یک زبان جدید همچنین مستلزم کسب بینش در مورد فرهنگ ها و جوامع مختلف است. کاوش در جنبه‌های فرهنگی، سنت‌ها و دیدگاه‌ها از طریق یادگیری زبان، آگاهی و حساسیت فرهنگی را ارتقا می‌دهد.

استدلال های دیداری مشاهده

روش بعدی که میتواند آی کیو شما را تقویت کند تمرین های دیداری در زمینه هوش فضایی است. برای این کار میتوانیم روی سوالات و مسائلی که باعث تقویت هوش فضایی ما میشوند کار کنیم.
در اینگونه سوالات با اشیاء و اشکال سه بعدی سر و کار داریم. این سوالات مغز را وادار به تجسم اشکال سه بعدی کرده تا بتواند به سوالات پاسخ بدهد. در نتیجه این عمل موجب افزایش آی کیو خواهد شد. هر چقدر مغز توانایی تصویر اجام را سه صورت سه بعدی داشته باشد در این گونه تست ها موفق تر هستیم. تمرین در این زمینه به ما کمک خواهد کرد تا بهتر بتوانیم توانایی درک فضایی خود را افزایش دهیم.
در بسیاری از تست های هوش با سوالاتی مواجه خواهیم شد که به نوعی میخواهند اشکالی عجیب غریب را کامل کنیم. در این تست ها میزان توانایی فرد رابطه مستقیمی با توانایی مغز و هوش فضایی خواهد داشت. برای تقویت این ویژگی راه های دیگری از جمله بازی ها و فعالیت های مرتبط با هوش فضایی و اشکال سه بعدی وجود دارد. میتوان از آنها برای توانمدی مغز و افزایش آی کیو استفاده کرد.

یادگیری موسیقی

یادگیری موسیقی و ساز جدید میتواند باعث افزایش چند درجه ای هوش افراد شود. بر اساس تحقیق های علمی یادگیری موسیقی و بهخاطر سپردن نوت ها باعث تقویت و افزایش آی کیو میشود. یادگیری موسیقی علاوه بر تقویت قدرت شنیداری لاعث رشد قدرت درک و ادراک و باز شدن ذهن نیز میشود.
اکثر کسانی که به یادگیری آلات موسیقی مشغولند در یادگیری زبان دوم هم توانمند تر هستند. به طور علمی ثابت شده است که شنیدن و به خاطر سپردن نوت های موسیقی بسار مفید خواهد بود. به طوری که حتی میتواند به به خاطر سپاری بهتر کلمات در ذهن نیز کمک کند. همچنین یادگیری موسیقی باعث تقویت هر دو نیمکره مغز میشود. به عملکرد همزمان چند بخش مغز نظم میخشد و تمرین خوبی برای آنهاست.
نظم موجود در نوای موسیقی باعث تمرکز بیشتر و افزایش بهره وری هوشی خواهد شد. در کل یادگیری موسیقی علاوه بر افزایش توانمندی در یادگیری زبان های دیگر موجب افزایش آی کیو هم میشود.

تاثیر موسیقی بر هوش کودک

اکثر والدین معتقد اند هوش فرزندانشان تنها به دلایل ارثی تعیین میشوند و آرزوی داشتن فرزند باهوشی را دارند. امروزه ظبق مطالعات و بررسی ها نشان داده شده یکی از بهترین راه ها برای تقویت و افزایش ضریب هوشی کودکان موسیقی است. تحقیقات نشان داده اند قرار گرفتن در معرض موسیقی و گوش دادن به آن موجب افزایش هوش کودکان میشود.
رابطه بین موسیقی و افزایش ضریب هوشی کودکان موضوع تحقیق و بحث مداوم است. در حالی که معمولاً اعتقاد بر این است که موسیقی می تواند تأثیر مثبتی بر رشد شناختی از جمله آی کیو داشته باشد، رابطه علت و معلولی دقیق پیچیده است و به طور کامل درک نشده است. چند راه وجود دارد که موسیقی ممکن است به طور بالقوه بر IQ کودکان تأثیر بگذارد. یادگیری نواختن یک آلت موسیقی یا شرکت در فعالیت های موسیقی می تواند به رشد مهارت های شناختی کمک کند. آموزش موسیقی اغلب شامل خواندن نت موسیقی، یادگیری ریتم و زمان بندی، و درک هارمونی و ملودی است. این فعالیت‌ها می‌توانند پردازش شنوایی، حافظه، توجه، مهارت‌های مکانی-زمانی و توانایی‌های حل مسئله را تقویت کنند که همگی عوامل مرتبط با عملکرد شناختی هستند.

تاثیر موسیقی بر رشد مغز

نشان داده شده است که آموزش موسیقی بر ساختار و عملکرد مغز تأثیر دارد. پیشنهاد شده است که یادگیری و تمرین موسیقی می تواند مسیرهای عصبی را تحریک کند، به ویژه در مناطق مرتبط با پردازش شنوایی، عملکرد اجرایی و حافظه. این تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز ممکن است پیامدهایی برای توانایی‌های شناختی داشته باشد و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر بگذارد.
موسیقی قدرت برانگیختن احساسات و ایجاد ارتباطات اجتماعی را دارد. درگیر شدن در فعالیت های موسیقایی، مانند بازی در یک گروه یا شرکت در اجراهای گروهی، می تواند هوش هیجانی، همدلی، ابراز وجود و مهارت های اجتماعی را افزایش دهد. این عوامل می توانند به طور غیر مستقیم به رشد کلی شناختی کمک کنند و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر بگذارند.
یادگیری یک ساز یا شرکت در آموزش موسیقی مستلزم تمرکز، تمرکز و نظم است. تمرین منظم و توسعه یک روال منظم می تواند عادات خود انضباطی، توانایی های هدف گذاری و پشتکار را تقویت کند. این ویژگی‌ها قابل انتقال به سایر زمینه‌های زندگی هستند و می‌توانند به بهبود عملکرد تحصیلی و مهارت‌های شناختی کمک کنند.
موسیقی یک تجربه چند حسی است که شامل عناصر شنیداری، بصری و گاهی جنبشی است. درگیر شدن با موسیقی، چندین سیستم حسی را به طور همزمان فعال می‌کند و می‌تواند توانایی‌های پردازش چندحسی را که با عملکردهای شناختی مانند حافظه، توجه و ادراک مرتبط است، افزایش دهد.

تاثیر موسیقی بر ضریب هوش در افراد متفاوت است!

توجه به این نکته ضروری است که تأثیر موسیقی بر ضریب هوشی می تواند بین افراد متفاوت باشد و عوامل دیگری مانند کیفیت و شدت آموزش موسیقی، علاقه شخصی و استعدادهای ژنتیکی نیز در این امر نقش دارند. در حالی که برخی از مطالعات نشان می دهد که ارتباط مثبتی بین درگیری موسیقی و توانایی های شناختی وجود دارد، تحقیقات بیشتری برای درک کامل میزان و مکانیسم های این رابطه مورد نیاز است. با این وجود، آموزش موسیقی و قرار گرفتن در معرض موسیقی می تواند طیف وسیعی از مزایای شناختی، عاطفی و اجتماعی را برای کودکان فراهم کند.

سبک زندگی سالم

سبک زندگی سالم به سلامت کلی مغز و عملکرد شناختی کمک می کند. این شامل انجام تمرینات بدنی منظم، خوردن یک رژیم غذایی متعادل غنی از مواد مغذی، هیدراته ماندن کافی و خواب کافی است. این عوامل می توانند از عملکرد بهینه مغز حمایت کنند و به طور بالقوه توانایی های شناختی را افزایش دهند.

ورزش

در معروف ترین منابع تحقیقاتی گفته شده ورزش کردن نیز بر بهره هوشی ما تاثیر دارد. ورزش کردن باعث افزایش تمرکز بر کار ها و توجه جزئیات خواهد شد. افزایش چشمگیر انرژی و انگیزه توسط ورزش از دیگر آثار آن است. همچنین از لحاظ روحی روانی فرد را پر شور و با انرزی تر خواهد کرد. ورزش کردن باعث بهبود کارکرد مغز و سیستم عصبی میشود. بهبود گردش خون نیز از دیگر تاثیرات آن است که باعث خون رسانی بهتر به مغز خواهد شد.
بهود گردن خون در مغز از پیری آن و از دست دادن سلول های مغزی جلوگیری میکند. بنابراین حتی میتواند از بروز آلزایمر در سنین بالاتر تا حدی جلپگیری کند. ورزش همچنین با تقویت حافظه و توانایی یادگیری باعث افزایش بهره هوشی خواهد شد.
خون رسانی بهتر به مغز باعث افزایش سلول های خاکستری، بهبود حافظه و توانایی به خاطر سپردن در ما شود. همچنین تقویت حافظه بضری و یادگیری بصری نیز از دیگر تاثیرات آن است. حافظه بصری قوی به ما کمک خواهد کرد هوش فضایی خود را تقویت کرده و در انجام مسائل هوشی موفق تر باشیم.

افزایش نورون ها و رشد مغز

نشان داده شده است که ورزش باعث افزایش انعطاف پذیری عصبی می شود که توانایی مغز برای سازماندهی مجدد و ایجاد اتصالات عصبی جدید است. ورزش منظم باعث آزاد شدن فاکتورهای رشدی می شود که به رشد نورون ها و تشکیل اتصالات سیناپسی جدید کمک می کند. این بهبود ساختاری در مغز ممکن است به افزایش توانایی‌های شناختی از جمله IQ منجر شود.
درگیر شدن در فعالیت بدنی می تواند کنترل توجه و تمرکز را افزایش دهد. ورزش باعث تحریک انتشار انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و نوراپی نفرین می شود که نقش مهمی در توجه و عملکرد اجرایی دارند. با بهبود توجه و تمرکز، ورزش ممکن است به طور غیر مستقیم به عملکرد شناختی و IQ بهتر کمک کند.

 

کاهش استرس و اضطراب

ورزش با کاهش سطح استرس و اضطراب تأثیر مثبتی بر سلامت روان دارد. سطوح بالای استرس می تواند عملکرد شناختی از جمله حافظه و توانایی های تصمیم گیری را مختل کند. با کاهش استرس، ورزش ممکن است محیط مساعدتری برای عملکرد شناختی بهینه ایجاد کند که به طور بالقوه ضریب هوشی را افزایش می دهد.
تقویت حافظه و یادگیری: فعالیت بدنی منظم می تواند حافظه و توانایی های یادگیری را بهبود بخشد. ورزش تولید فاکتور نوروتروفیک مغز را تحریک می کند، پروتئینی که از رشد و بقای نورون های دخیل در فرآیندهای یادگیری و حافظه حمایت می کند. با ترویج شکل گیری ارتباطات عصبی جدید و تقویت اتصالات موجود، ورزش ممکن است عملکرد حافظه را تقویت کند و در نهایت بر ضریب هوشی تأثیر بگذارد.
انعطاف پذیری شناختی و خلاقیت: ورزش با افزایش انعطاف پذیری شناختی مرتبط است، که به توانایی مغز برای جابجایی بین فرآیندها و دیدگاه های مختلف شناختی اشاره دارد. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ورزش ممکن است توانایی های تفکر خلاق را افزایش دهد. انعطاف پذیری شناختی و خلاقیت هر دو مؤلفه های ضروری هوش هستند و می توانند به افزایش IQ کمک کنند.
توجه به این نکته مهم است که اثرات خاص ورزش بر بهره هوشی ممکن است بین افراد متفاوت باشد و این رابطه پیچیده است. علاوه بر این، نوع، شدت، مدت و دفعات تمرین می تواند بر مزایای مشاهده شده تأثیر بگذارد. با این حال، گنجاندن فعالیت بدنی منظم در روال خود می تواند یک استراتژی ارزشمند برای ارتقای سلامت شناختی و به طور بالقوه افزایش IQ باشد.

مراقبه و ذهن آگاهی

مدیتیشن و تکنیک های تمرکز حواس با مزایای شناختی مختلفی مرتبط شده است. تمرین منظم می تواند توجه، تمرکز، حافظه و عملکرد شناختی کلی را افزایش دهد. این تکنیک‌ها باعث ایجاد حالت ذهنی آرام و متمرکز می‌شوند و به طور بالقوه منجر به بهبود عملکرد شناختی و توانایی‌های حل مسئله می‌شوند.

افزایش توجه و تمرکز

مدیتیشن منظم و تمرینات ذهن آگاهی شامل آموزش ذهن برای تمرکز بر لحظه حال است. این تمرین‌ها می‌توانند کنترل توجه، تمرکز پایدار و توانایی نادیده گرفتن عوامل حواس‌پرتی را بهبود بخشند. توجه و تمرکز بیشتر می تواند به عملکرد شناختی بهتر کمک کند، از جمله کارهایی که به سطوح بالایی از تمرکز، حل مسئله و پردازش اطلاعات نیاز دارند که همه اینها عوامل مرتبط با IQ هستند.

کاهش استرس و اضطراب

تکنیک های مدیتیشن و تمرکز حواس به دلیل توانایی آنها در کاهش سطح استرس و اضطراب شناخته شده است. سطوح بالای استرس و اضطراب می تواند عملکرد شناختی را مختل کند و مانع عملکرد مطلوب شود. با کاهش استرس، مدیتیشن و تمرکز حواس، حالت روانی مساعدتری را برای عملکرد شناختی بهینه ایجاد می کند که ممکن است اثرات مثبتی بر IQ داشته باشد.

بهبود حافظه کاری

حافظه کاری سیستم شناختی است که مسئول نگهداری و دستکاری موقت اطلاعات در ذهن است. مطالعات نشان داده اند که تمرینات مدیتیشن و تمرکز حواس می تواند منجر به بهبود ظرفیت و عملکرد حافظه کاری شود. حافظه کاری تقویت‌شده به حفظ اطلاعات، انعطاف‌پذیری شناختی و مهارت‌های حل مسئله اجازه می‌دهد که به طور بالقوه بر ضریب هوش تأثیر بگذارد.

افزایش انعطاف‌پذیری شناختی

تمرین‌های مدیتیشن و ذهن آگاهی، انعطاف‌پذیری شناختی را ارتقا می‌دهند، که توانایی سازگاری با موقعیت‌های جدید، جابجایی بین وظایف مختلف و تفکر خلاقانه است. این شیوه‌ها ذهنیت باز و بدون قضاوت را تشویق می‌کنند و توانایی برخورد با چالش‌ها از دیدگاه‌های مختلف را تقویت می‌کنند. انعطاف پذیری شناختی جنبه مهمی از هوش است و ممکن است به نمرات IQ بالاتر کمک کند.

تنظیم عاطفی و خودکنترلی

تمرین‌های مدیتیشن و ذهن‌آگاهی، تنظیم هیجانی و خودکنترلی را پرورش می‌دهند. با یادگیری مشاهده و تنظیم احساسات و واکنش‌های خود، افراد می‌توانند توانایی‌های بهتری برای کنترل تکانه و تصمیم‌گیری ایجاد کنند. تنظیم هیجانی و خودکنترلی نقش مهمی در فرآیندهای شناختی از جمله توجه، حافظه و مهارت های حل مسئله ایفا می کند که با ضریب هوشی بالاتر مرتبط است.
توجه به این نکته مهم است که اثرات مدیتیشن و ذهن آگاهی بر ضریب هوشی ممکن است بین افراد متفاوت باشد و تمرین طولانی مدت و مداوم معمولاً با مزایای بیشتری همراه است. علاوه بر این، نوع خاص و مدت تکنیک مدیتیشن یا تمرکز حواس ممکن است بر اثرات مشاهده شده تأثیر بگذارد. ادغام تمرین‌های مدیتیشن و تمرکز حواس در روال خود ممکن است به طور بالقوه عملکرد شناختی، از جمله جنبه‌های IQ را افزایش دهد.

شرکت در فعالیت های فکری

در فعالیت هایی شرکت کنید که باعث رشد فکری می شوند، مانند شرکت در سخنرانی ها، پیوستن به گروه های بحث و گفتگو یا شرکت در دوره های آنلاین. این تجربیات شما را در معرض ایده‌های جدید قرار می‌دهند، دانش را گسترش می‌دهند و فرصت‌هایی را برای تفکر انتقادی و درگیری فکری فراهم می‌کنند که به طور بالقوه توانایی‌های شناختی را بهبود می‌بخشد.

ایجاد ارتباطات اجتماعی

تعاملات اجتماعی باعث تحریک شناختی می شود و ممکن است IQ را افزایش دهد. درگیر شدن در گفتگوها، بحث‌ها و فعالیت‌های مشترک معنادار می‌تواند توانایی‌های شناختی شما را به چالش بکشد، مهارت‌های ارتباطی را بهبود بخشد و پایگاه دانش شما را گسترش دهد.

به دنبال چالش های فکری باشید!

از چالش های فکری یا کارهای دشوار دوری نکنید. تحت فشار قرار دادن خود برای مقابله با مشکلات پیچیده، یادگیری موضوعات جدید، یا انجام پروژه هایی که از نظر فکری نیاز دارند، می تواند رشد شناختی را تقویت کرده و به طور بالقوه IQ را تقویت کند.
در حالی که این استراتژی ها ممکن است از تقویت شناختی حمایت کنند، مفهوم IQ پیچیده است و تحت تأثیر عوامل مختلف است. توانایی های شناختی هر فردی منحصر به فرد است و تمرکز بر رشد و توسعه شخصی به جای افزایش ضریب هوشی ضروری است.
درگیر شدن در چالش ها و فعالیت های فکری می تواند راهی موثر برای تحریک توانایی های شناختی و به طور بالقوه افزایش IQ باشد. در اینجا چند نمونه از چالش های فکری وجود دارد که می تواند به رشد شناختی کمک کند:

 

حل مسئله

درگیر شدن منظم در فعالیت های حل مسئله، مهارت های شناختی شما را تمرین می دهد و تفکر انتقادی را تقویت می کند. پازل ها، معماها، بازی های فکری را حل کنید یا در تمرین های استدلال منطقی شرکت کنید. این فعالیت ها به توسعه توانایی شما برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، تفکر خلاق و یافتن راه حل های نوآورانه کمک می کند و به طور بالقوه IQ را افزایش می دهد.

یادگیری یک مهارت جدید

کسب مهارت یا سرگرمی جدید که مستلزم تلاش شناختی است می تواند باعث رشد فکری شود. یک ساز موسیقی بیاموزید، یک زبان جدید را تمرین کنید، یک موضوع چالش برانگیز را مطالعه کنید، یا یک هنر یا هنر پیچیده را انتخاب کنید. درگیر شدن در چنین فعالیت هایی مغز شما را به چالش می کشد، حافظه را تقویت می کند، تمرکز را بهبود می بخشد و می تواند به رشد شناختی و بهبود بالقوه IQ کمک کند.

خواندن مطالب چالش برانگیز

کتاب ها، مقالات یا مقالات آکادمیک را بخوانید که موضوعاتی خارج از منطقه آسایش یا تخصص شما را پوشش می دهد. موادی را انتخاب کنید که ایده های پیچیده ای را ارائه می دهند یا نیاز به تفکر انتقادی دارند. این قرار گرفتن در معرض دانش جدید، دیدگاه های مختلف، و تفکر تحلیلی می تواند ظرفیت فکری شما را افزایش دهد و به طور بالقوه IQ را بهبود بخشد.

درگیر شدن در مناظره ها و بحث ها

در مناظره ها، بحث های گروهی یا انجمن هایی شرکت کنید که در آن می توانید ایده های خود را بیان کنید، به نظرات دیگران گوش دهید و در گفتمان فکری شرکت کنید. این تعاملات توانایی‌های شناختی شما را به چالش می‌کشد، تفکر تحلیلی را تشویق می‌کند، و به اصلاح مهارت‌های ارتباطی و استدلالی شما کمک می‌کند و به طور بالقوه باعث افزایش ضریب هوشی می‌شود.

پیگیری آموزش پیشرفته

ثبت نام در آموزش رسمی، مانند دوره های دانشگاهی یا برنامه های آنلاین، می تواند چالش های فکری ساختاریافته ای را ایجاد کند. گذراندن کلاس های پیشرفته در موضوعات مورد علاقه یا دنبال کردن مدرک می تواند درک شما را از موضوعات پیچیده عمیق تر کند، شما را در معرض محیط های یادگیری دقیق قرار دهد و امکان رشد فکری را فراهم کند که ممکن است تأثیر مثبتی بر IQ داشته باشد.

خواندن و نوشتن انتقادی

در تمرینات خواندن و نوشتن انتقادی شرکت کنید. استدلال ها را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنید، مقالات یا مقالات تحقیقاتی بنویسید، و ترکیب و ارائه اطلاعات را تمرین کنید. این فعالیت‌ها تفکر تحلیلی را تقویت می‌کنند، توانایی‌های شناختی را بهبود می‌بخشند و به توسعه مهارت‌های شناختی مرتبه بالاتر مرتبط با افزایش بهره هوشی کمک می‌کنند.

 یادگیری مبتنی بر مشکل

در سناریوهای یادگیری مبتنی بر مشکل شرکت کنید که در آن فعالانه به دنبال راه حل برای مشکلات دنیای واقعی هستید. این سناریوها نیاز به تفکر انتقادی، مهارت های تحقیق و توانایی حل مسئله خلاق دارند. با مقابله با مشکلات پیچیده، توانایی های شناختی خود را تمرین می دهید و به طور بالقوه IQ را افزایش می دهید.
به یاد داشته باشید که توانایی های شناختی هر فردی منحصر به فرد است و تأثیرات خاص چالش های فکری بر IQ ممکن است متفاوت باشد. با این حال، جست‌وجوی فعالانه چالش‌های فکری و پذیرش آن‌ها می‌تواند محیطی را برای رشد مداوم شناختی، گسترش دانش و به طور بالقوه بهبود IQ در طول زمان ایجاد کند.

تاثیر تغذیه بر ضریب هوشی

تاثیر تغذیه بر میزان آی کیو و افزایش بهره هوشی افراد دیگر مسئله ای است که باید مورد بررسی قرار بگیرد. طبق تحقیقات انجام شده و میانگین های جهانی مردم آسیا و نواحی مدیترانه کشور هایی با بیشترین بهره هوشی در دنیا هستند. دلیل این واقعه تاثیر محیطی و تغذیه بر بهره هوشی افراد است.
البته میدانیم که ژنتیک بیشترین تاثیر را بر هوش افراد دارد اما از تاثیر عوامل دیگر نمیتوان غافل شد. مواد غذایی غنی از امگا ۳ همانطور که پیش از این گفته بودیم منبع بسیار خوب غذایی برای افزایش ضریب هوشی هستند. مصرف ماهی از کودکی باعث افزایش چند درجه ای آی کیو خواهد شد. در کشور های آسیایی به دلیل مصرف زیاد غذا های دریایی که سرشار از امگا ۳ هستند میانگین بهره هوشی بسیار بالاست. همچنین مصرف تخم کتان که آن هم معنی غنی امگا ۳ است بسیار کمک کننده خواهد بود. این خوراکی ها بر قدرت حافظه ما هم تاثیر مثبت خواهد گذاشت و آن را تقویت میکنند.
مصرف این غذا ها باعث تکامل و رشد بهتر مغز هم میشود. خوردن مواد غذایی حاوی ویتامین k، c و انتی اکسیدان ها باعث تقویت عملکرد مغز خواهد شد. سبزیجاتی مانند کلم برولکلی و گوجه فرنگی منبع غنی این ویتامین ها هستند. تغذیه نقش مهمی در رشد شناختی ایفا می کند و می تواند بر IQ (ضریب هوشی) تأثیر بگذارد.
تغذیه کافی، به ویژه در دوره های حساس اوایل کودکی و نوجوانی، برای رشد بهینه مغز ضروری است. مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، آهن، ید، روی و ویتامین ها (به ویژه ویتامین D، ویتامین های B و کولین) از رشد و عملکرد مغز حمایت می کنند. مغزی که به خوبی تغذیه شود رشد میکند و عملکرد مطلوبی دارد و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر می گذارد.

تاثیر تغذیه بر مغز

تغذیه مناسب از عملکرد شناختی از جمله حافظه، توجه، تمرکز و توانایی های حل مسئله پشتیبانی می کند. مواد مغذی مانند آنتی اکسیدان ها که در میوه ها و سبزیجات یافت می شوند، به محافظت از سلول های مغز در برابر آسیب کمک می کنند. علاوه بر این، سطح متعادل قند خون، که می تواند از طریق یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی حفظ شود، برای عملکرد شناختی بهینه مهم است.
تغذیه خوب می تواند توانایی های یادگیری را افزایش دهد، که ارتباط نزدیکی با IQ دارد. یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی که شامل انواع غلات کامل، پروتئین های بدون چربی، میوه ها، سبزیجات و چربی های سالم است، انرژی و مواد مغذی لازم برای تمرکز پایدار، بهبود پردازش اطلاعات و یادگیری کارآمد را فراهم می کند.
مصرف کافی مواد مغذی مانند اسیدهای آمینه، ویتامین ها و مواد معدنی از تولید انتقال دهنده های عصبی در مغز حمایت می کند. انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و دوپامین نقش مهمی در تنظیم خلق و خو، انگیزه و عملکرد شناختی دارند. سطوح بهینه انتقال دهنده عصبی می تواند تأثیر مثبتی بر توانایی های شناختی داشته باشد و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر بگذارد.
تغذیه مادر در دوران بارداری تأثیر بسزایی در رشد مغز جنین دارد. تغذیه مناسب، از جمله دریافت کافی ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای چرب امگا 3، از رشد و شکل گیری مغز جنین حمایت می کند. از سوی دیگر، سوء تغذیه مادر می‌تواند به مشکلات رشد یا ضریب هوشی پایین در کودکان کمک کند.
سوء تغذیه مزمن و کمبود مواد مغذی با اختلالات شناختی درازمدت مرتبط است. تغذیه ناکافی در دوره های حیاتی رشد، مانند دوران کودکی و نوجوانی، می تواند منجر به نقص دائمی در توانایی های شناختی شود و به طور بالقوه بر ضریب هوشی تأثیر بگذارد.

بازی های تقویت آی کیو

همانطور که گفتیم بازی های فکری، هوشی و علمی نیز در افزایش آی کیو تاثیر گذارند. درگیری ایجاد شده برای ذهن در این بازی ها باعث بروز خلاقیت میشود. درگیری فکری در این فعالیت ها تمرینی برای بخش های مختلف مغز است. این عمل عملکرد و کارآیی بهتر مغز را در حل مسائل، تصمیم گیری بهتر و توانایی بهتر در حوزه ریاضیات به دنبال دارد.
خلاقیت بالاتر در مغز و حل بهتر مسائل با بهبود عملکرد هوش همراه خواهد بود. هر چقدر بیشتر ذهن را در حل مسائل و پیچیدگی غرق کنیم به طبع در گذر زمان قدرت ذهنی بیشتری خواهیم داشت. همچنین بازی هایی که در آنها شکل های فضایی به کار رفته هوش فضایی ما را تقویت می کند. پس در حل مسائل و تست هوشی که در آنها اشکال و حجم های سه بعدی به کار رفته موفق تر می شویم.

۱-شطرنج:

بازی شطرنج از بازی هایی است که باعث افزایش ضریب هوشی ما میشود. طبق مطالعات انجام شده اغلب افراد باهوش جذب بازی شطرنج می شوند و در آن مهارت دارند. اما خود بازی شطرنج هم باعث افزایش آی کیو افراد میشود. طبق تحقیق بر افرادی که مشغول بازی شطرنج و یادگیری آن بوده اند پس از مدتی ضریب هوشی آنها چند درجه افزایش داشته است.
درگیری مغز برای حرکت مهره ها و چینش آنها بر صفحه شطرنج از چالش های موجود در این بازی است. تفکر برای چیدن استراتژی و تغییر لحظه ای آن در هر مرحله بازی نیامند کارکرد خوب و سریع هوشی و مغز است. با گذر زمان مغز آنقدر درگیر این استراتژی ها و برد و باخت ها خواهد شد که کم کم در تمامی تصمیم گیری ها و فعالیت های روزمره آن تاثیر خود را نشان میدهد.
بازی شظرنج مانند ورزشی برای مغز عمل میکند و هر دو نیکره آن را تقویت میکند. این تقویت تاثیر خود را در بخش های متفاوت فرد و زندگی روزمره اش نشان خواهد داد. مواجه انسان با وقایع مختلف و قدرت تفکر و تصمیم گیری در این موقعیت ها میتواند مثالی برای این موضوع باشد. بدین ترتیب هر چقدر بیشتر از مغز خود در راستای فعالیت های چالشی و مفید استفاده کنیم افزایش آی کیو را به همراه خواهد داشت.

 

۲-سودوکو

دیگر بازی که باعث افزایش ضریب هوشی خواهد شد بازی سودوکو است. روند این بازی به گونه ای است که مغز را به چالش های پیچیده میکشد و آن را مجبور به توجه به جزئیات میکند.
این بازی هم مانند بازی شظرنج باعث ورزیدگی مغز و بهبود سیستم عصبی آن میشود. توجه به جزئیات و افزایش خلاقیت در مغز از دیگر اثرات این بازی به شماره میرود. بازی سودوکو فعالیت های مغزی را متعادل میکند. به طوری که هماهنگی بیشتر در عملکرد بخش های مختلف مغزی باعث افزایش تمرکز و دقت خواهد شد. همچنین عملکرد های منطقی مغز به طور چشمگیری بهبود خواهند یافت. این بازی همچنین باعث توانایی بیشتر مغز در حل مسائل ریاضی و درک و تجزیه تحلیل موضوعات را برای ما آسان تر خواهد کرد. همچنین از بروز آلزایمر در سنین بالا پیشگیری میکند.
میتوان گفت در مجموع این تاثیرات بر عملکرد مغز به طور مداوم افزایش ضریب هوشی را در افراد به همراه خواهد داشت.

بررسی کلی

به طور کلی در این مقاله به بررسی مسائل مختلف از جمله مفهوم آی کیو، راهکار های تقویت ضریب هوش و مغز پرداختیم. علاوه بر مواردی که گفتیم و شامل بسیاری از فعالیت ها در موضوعات مختلف بودند میتوانیم از پکیج ها و منابع معتبر علمی نیز برای تقویت قوای هوشی خود استفاده کنیم. پکیج های تقویت هوش برگرفته از تحقیقات و منابع معتبر علمی با بررسی های متفاوت طراحی شده اند. پکیج های تقویت هوش مغز برتر حاصل سال ها تحقیق و بررسی برای این موضوع گرد آوری شده که منبع بسیار عالی برای افزایش ضریب هوشی هستند.
سالیان سال تجربه در حوزه توانمندی های ذهنی و توجه ویژه افراد به هوش آی کیو ما را نیازمند وجود منابع علمی و معتبر برای این موضوع کرد. از این بابت مغز برتر بسته هایی را برای این امر تهیه آورده که در سایت مغز برتر قابل مشاهده هستند.
در آخر باید گفت با توجه و به کار بردن راه و روش های درست به طور متداوم میتوانیم عادت های روزمره خود را اصلاح کنیم. جایگزین عادت های غلط با عادت های درست میتواند توانمندی ما را به طور چشمگیری افزایش دهد.
در زمینه های هوشی نیست میتوانیم با داشتن عادت های مناسب و تمرین های روزمره هوش خود را تقویت کنیم. افزایش تمرکز و توانایی بالا در حل مسائل باعث موفقیت ما در حوزه های مخلتف درسی، کاری و یا مسائل دیگر خواهد شد.